Eron va Turonda falsafagacha bo‘lgan fikrlar36.
Eramizga qadar VII asrda midiyaliklar, keyinroq forsiylar davlatlari
tez sur’atlar bilan taraqqiy eta boshlagan, ular qadimgi sivilizatsiyaning
g ‘arbiy qismida muhim rol o’ynagan. VI asrda forslar midiyaliklar
ustidan g ‘alaba qozonib, ulkan fors davlatini barpo etadilar: uning tarixi
ahmoniylar dinastiyasi (eramizdan avvalgi 558-330-yy) bilan uzviy
bo g iiq . Ahmoniylar VI asming (eramizga qadar) ikkinchi yarmida
Bobilni, Midiyani, qadimgi Gretsiyaning Kichik Osiyo qismidagi
viloyatlar — Ioniya va Eolidani, O 'rta Osiyoning bir qismini, Mismi,
Egey dengizining grek orollarini bosib oladi; Bolqon yarim oroliga
bostirib kirib, Makedoniya va Frakiyani bo ‘ysundiradilar. Grek-fors
Л ирика Д ревнего Египта. -М .: 1965. —С .85.
35 0 ‘sha asar: - С . 86.
36 Falsafa y o ‘nalishi o ‘quv rejasida M arkaziy O siyo xalqlari falsafasi alohida predm et
sifatida o 'q ililish i belgilanganligi uchun biz bu m asala b o ‘yicha q isqa tarzd a um um iy
ina'lumoL bcrib o 'tis h bilan cheklanam iz.
29
urushi davomida (eramizdan aw alg i 500-449-yy) forslar Afinagacha
yetib borib, uni vayron qiladilar. Sharqda ular Shimoliy-g‘arbiy
Hindistonni egallaydilar. Lekin eramizga qadar IV asming oxirida Fors
imperiyasi Aleksandr Makedonskiy boshchiligidagi makedoniyaliklar va
greklar qo‘shinlari tomonidan to‘laligicha vayronaga aylantiriladi.
Ta’kidlash joizki, bosib olingan yerlarda ular mahalliy xalqlar
dinlarini hurmat qilishgan. Shuning uchun ham Kirni Marduk xudosining
elchisi deb atashgan. Imperiya hududida yo‘l tarmoqlari sistemasi,
yagona soliq tizimi, yagona aramey tili, pochta tizimi, yagona pul birligi
(oltin moneta), umumiy qonunchilik markazi mavjud edi.
Turon va Eron mifologiyasi
“Avesto”da o‘z ifodasini topgan.
Zardushtiylikning bu yozma manbai boy dunyoqarash mazmuniga ega
bo‘lib, uning bosh g'oyasini Axuramazda va Axrimon obrazlari orqali
ifodalangan ezgulik va yovuzlik o'rtasidagi qarama-qarshilik kurashi va
bu kurashda ezgulikning g'alaba qozonishi tashkil etadi. Shuningdek,
unda olamning boshlang‘ich asoslari va tuzilishi, yaxlitligi to‘g‘risida
muhim fikrlar mavjud. Ayniqsa, Axuramazda timsolida gavdalangan
dunyoviy Aql hamda suv, yer, havo, olovning muqaddaslashtirilishi
e ’tiborlidir. Bunday mulohazalarning keyinchalik Qadimgi Sharq va
G‘arb falsafasi, xususan, lokayata falsafiy ta’limoti, Platon va Aristotel
ontologik konsepsiyalarida olamning ibtidosi masalasining qo‘yilishi va
hal etilishiga ko‘rsatgan ta’siri yaxshi m a’lum.
Zardushtiylikning
dinlar
va
diniy
ta’limotlar
taraqqiyotiga
ko‘rsatgan ta’siri ham sezilarlidir. “Avesto”ning jiddiy tadqiqotchilaridan
biri faylasuf-olim Tohir Karimning yozishicha, “Dastlab, zardushtiylikda
shakllantirilgan
va
keyinchalik
barcha jahon
dinlarida
asosiy
tushunchalar sifatida suyaniladigan diniy kategoriyalar, g‘oya!ar mazkur
dinlar orqali insoniyatning asosiy diniy qadriyatlariga aylandi”37.
Qadimgi Bobil, Misr, Turon va Erondagi o ‘zgarib boruvchi ijtimoiy-
tarixiy vaziyatlar, madaniy yuksalish, uning natijasi bo‘igan mifologiya
va diniy tasaw urlam ing shakllanishi, ilk ilm kurtaklari va san’at
namunalarining paydo bo‘lishi, til va mantiqiy fikrlash ko‘nikmalari
tahlili muayyan darajada umumlashgan, xulosalar tarzidagi fikr-
mulohazalar bildirishga imkon beradi.
Aw alam bor, bu hududlar ma’naviy hayotida mifologiyaning
ustuvor dunyoqarash shakli bo‘lganini qayd etish lozim. Borliqni
mifologiya darajasida idrok etishning o‘ziga xosligi shundaki, unda
37 T o h ir K arim . M illiy tafakkur taraqqiyotidan (“A vesto” zam onidan to X X I asr
boshiarigacha). —Т.: C h o ‘lpon, 2003. — B.30.
30
subyekt-obyekt munosabatlari fizikaviy va ruhiy realliklar munosabatlari
tarzida talqin qilinadi. Bunday analogiya o ‘zining ildizlari bilan borliqni
bevosita
ruhiy
his
etish
asosida
modellashtiradigan
animistik
tasavvurlarga borib taqaladi. Bunday mifda tabiat hali bilish obyekti
sifatida subyektga qarama-qarshi turmaydi. Subyekt real bilish predmeti
bilan emas, jonlantirilgan, ruhlantirilgan mavjudotlar bilan ish ko‘radi.
Masalan,
bobilliklar
qurg‘oqchilikdan
qiynalib
turgan
paytda
atmosferadagi muayyan o ‘zgarishlar ta’sirida yomg‘iming yog‘ishini
kuzatar ekanlar, uni bahaybat qush Imdugunning paydo bo‘lib, yordamga
kelishi deb ko‘nglidan o ‘tkazganlar, uni osmonni qoplab turgan
momaqaldiroqli qora bulut ko‘rinishida tasavvur qilishgan. Keltirilgan
misol shuni ko‘rsatadiki, miflarda inson hayoti uchun ahamiyatli, u bilan
bevosita bog‘liq hodisalar talqin qilingan. Ana shuning uchun ham
mifologik obrazlami shunchaki allegoriyalar deb bo‘lmaydi. M if
tasdiqlanmaydigan, lekin muhim bo‘lgan haqiqatni ochib beradi38.
Olamni anglash yo‘lidagi urinishlar davomida mifdagi animistik
tasavvurlar ularga antropomorfik tus
berish bilan yakunlanadi.
Antropomorfizmning o‘ziga xosligi shundaki, unda animizmga xos
tabiatdagi barcha narsalami ruhlantirish o ‘mini inson jism iga o‘xshatib
yaratilgan qudratli kuch, ruhga ega demonlar, xudolar obrazlari
(sosioantropomorfizm) egallaydi. rjtimoiy hayotning keyingi taraqqiyoti
davomida obro‘-e’tiborli kishilar, ayniqsa, jamoa, davlat boshliqlari
ilohiylashtirila boshlanadi.
Qadimgi Bobil va Misr, Turon va Eron mifologiyasi nafaqat xudolar
obrazlari, diniy tasavvurlaming yaratilishiga, balki qadimgi san'at
turlarining shakllanishiga, xususan, arxitektura inshootiarining (masalan,
piramidalaming) barpo etilishiga, tosh o ‘ymakorligi san’atining paydo
bo‘lishiga, simvollar, til belgilarining yaratilishiga, poetika janrida
(masalan, lirikada) ijodning amalga oshirilishiga turtki berdi, ularda
“moddiylashdi”, “miflaming estetik sekulyarizatsiyalashuvi” ifodasi
b o‘ldi. Aytish mumkinki, mifologiyada k o‘tarilgan tabiiy va g'ayritabiiy
kuchlar, tana va ruh, hayot, o ‘lim va taqdir munosabatlari masalalari
diniy tasavvurlar va san’at namunalari mazmunini belgiladi hamda ilk
ilmiy tasavvurlar bilan qo‘shilib, old falsafaning shakllanishiga olib
keldi. Old falsafani tashkil etuvchi tasavvurlar olam va odam to ‘g‘risida
umumiy bilimlar massivini hosil qilib, u sinkretik tarzda, ya'ni hali bir-
biridan aniq chegaralanmagan, tarmoqlashmagan holda mavjud edi.
Unda hatto ilmiy bilimlar ham diniy-mifologik “rangda” mavjud edi.
38 Н иж ников С .Л . История ф илософии. -М .: 2004. -С . 19.
31
Buni ba’zi sonlarning muqaddaslashtirilishi, borliqning mavjudligi va
tuzilishi to‘g‘risidagi kosmologik tasaw urlam ing teogoniya bilan
bog‘lanib ketishi tasdiqlaydi. Ana shuning uchun ham Qadimgi Bobil va
Misrda falsafa paydo bo'lgan emas, deyiladi.
Lekin shuni ham unutmaslik kerakki, mifologiya tufayli inson
g ‘oyani predmetdan, tasavvurni uning obyektidan ajratishni o ‘rgandi.
Yuqorida aytib o‘tilgan mifologiyada ko‘tarilgan masalalar falsafaning
fundamental muammolarining shakllanishi uchun zamin yaratdi.
Albatta, mifologiya, din, fan, falsafa fikrlash, tafakkurning turli
tiplaridan iborat, mifologiya va falsafa insonning o ‘z-o‘zini anglashiga
intilishi natijasi bo‘lgan holda, birinchisida borliqni u undagi boshqa
predmetlardan o‘zini ajratmagan holda mushohada qilsa, ikkinchisida u
subyekt sifatida o‘zini borliqdan farqlab, uni yuqori darajada
abstraktlashgan, umumlashgan nazariy tushunchalarda aks ettiradi. Fan
esa, ularning har ikkalasidan farq qilib, tajribaga tayangani holda
predmetni adekvat tarzda in’ikos etadi, konkret predmet va hodisalarni
xarakterlaydigan qonunlarni o'rnatadi, lekin dunyoqarash masalaJarini
hal qilmaydi.
Falsafaning dunyoqarash shakli, tafakkurning alohida tipi sifatida
shakllanishini mifdan logosga o ‘tish deb tavsiflashadi. Bu tafakkur
taraqqiyotining keyingi bosqichida Qadimgi Hindistonda sodir bo‘ldi.
Do'stlaringiz bilan baham: |