anglatgan. 0 ‘zining kichikroq yerida xo‘jalik yuritganlar kashovarzlar,
yeridan ajralib qolib dehqon xo'jaliklarida yollanib ishlaganlar
kadivarlar deb nomlangan.
Eftaliylarning bir qismi ko‘chmanchi bo‘lib, chorvachilik bilan
shug'ullansalar, asosiy qismi shahar va qishloqlarda yashaydigart o‘troq
aholi bo'lgan. Ko'pgina hududlarda, xususan, Qashqadaryo va
Zarafshon vodiylarda g‘alladan tashqari sholi ham yetishtirilgan.
Shuningdek, ko‘piab g ‘o‘za ekilgan
va Markaziy Osiyoning paxtasi,
hatto Xitoyda ham mashhur bo‘lgan yilqichilik bilan shug‘ullangan aholi
asosan tog‘ va tog‘ oldi yerlarda yashashgan, zotdor arg‘umoqlar
Farg‘ona vodiysida ko‘paytirilgan. Sug'oriladigan yer maydonlarining
ma’lum bir qismi feoda! munosabatlaiming qaror topa boshlashi bilan
mulkdor zodagon tabaqa vakillari uchun - "dehqonlar" qo‘liga o‘ta
boshiagan. Bu esa erkin dehqonlaming zodagon dehqonlarga qaram
kadivarlarga ayianishiga asos bo‘lgan.
Dehqonchilik
vohalarida
Eftaliylarning
V-VI
asrlarda
o‘troqlashuvi kuchayadi va sug‘orma yerlarga talab ortadi. Hozirgi
vaqtda ham mavjud bo‘lgan. Zag‘ariq, Bo‘zsuv,
Darhom kanallari V
asrda barpo etilgan eng yirik sug‘orish tarmoqlaridan bo‘lgan.
Shu davr me’morchiligidb qasrlar qurilishi ayniqsa ahamiyatli bo‘l-
gan. Bu qasrlar 2 qavatli, shipi tekis, gumbazsimon va ravoqsimon qilib
yopilgan bir necha xonadan iborat bo’lgan. Saroy va qasrlar qurilishida V
asrdan boshlab pishiq g‘ishtlar ishlatila boshlangan. Saroy ibodatxonalar
devorlari rangdor tasvirlar bilan bezatilgan. Eftaliylar me’morchiligining
ajoyib namunalaridan biri Buxoro yaqinidagi Varaxsha saroyi bo‘lib, u
buxorxudotlaming VS-V1I asrlardagi qarorgohlar bo’lgan.
Eftaliylar davrida hunarmandchilikning kulolchilik, shishasozlik,
chilangirlik, bo‘zchilik,
zargarlik, qurolsozlik kabi turlari yaxshi
taraqqiy etgan. Eftaliylar Eron, Vizantiya, Hindiston, Xitoy kabi
mamlakatlar
bilan elchilik, savdo-sotiq munosabatlarini olib borishgan.
Xususan, 456-yili Eftaliylar Xitoyga o‘zi elchilarini yuborganlari tarixda
qayd etilgan.
V-VI asrlarda diniy e’tiqod va tasavvurlari bilan uzviy bogiiq
bo‘lgan sopol haykalchalarni yasash va ularga topinish keng yoyiladi.
Ulkan hududga yoyilgan Eftaliylar davlatida turli diniy e’tiqodlar
turlicha bo‘lgan. So‘g‘dda zardushtiylik keng tarqalgan. Tohariston va
Sharqiy Turkistonda esa buddiylikka e’tiqod qiluvchilar ko‘p bo‘lgan.
Shunday qilib, V-VI asrlarda yurtimizda Eftaliylar sulolasi 100
yildan ortiq hukmronlik qildi. Bu sulola vakillari tarqoq mamlakatni
33
birlashtirib, siyosiy, iqtisodiy, madaniy munosabatlar va tashqi aloqalar
taraqqiyotining yuksalishiga erishdi. Ammo 563-567-yillarda turk
xoqonlari tomonidan berilgan zarbadan so‘ng
Eftaliylar inqiroz sari
yuzlandilar va xoqonlik ta’siriga tushib qoldilar.
Do'stlaringiz bilan baham: