0 ‘ т к I r h o s h I m o V

Uzun kechalar
113
ayvon peshiga kelib. Boshida yag‘iri chiqqan do‘ppi, eg­
nida unniqqan ko‘ylak, oyog‘ida poshnasi qiyshiq etik... -
Nega xotin kishini haqorat qilasiz, yigitcha? - dedi sof rus 
tilida. Biroq bu safar sizlab gapirdi. - Nima, akasimisiz, 
qudasimisiz?
,,Eh-he! Ruscha matalniyam biladi bu!“
- Men sizga yigitcha emasman! - Koryagin uning ko‘zi- 
ga tikandek qadaldi. - Men o‘ta muhim ishlar bo‘yicha...
- Nega qiynaysizlar sho‘rlikni! - ,,Ayiq“ uning gapini 
eshitmagandek qo‘l siltadi, - Necha marta obisk qilasizlar?
- Xohlaganimizcha! Tushunarlimi! Xohlaganimizcha! 
0 ‘zingiz kimsiz? Marhamat qilib ko‘rsating hujjatingizni! 
Kim sizga ruxsat berdi xizmat burchini o‘tayottan...
- Qo‘rqitmay qo‘yaqoling... - ,,Ayiq“ sochi qirtishlangan 
boshidan do‘ppisini yechib, kaftiga urib qoqdi. Qayta kiy- 
di. Lapanglab borib Jumanovani yelkasidan quchdi. Yupa- 
tib, allanima dedi. Xotin battar ho‘ngray boshladi. ,,Ayiq“ 
yig‘layotgan bolani uning qo‘lidan avaylab oldi.
Bir qo‘llab bolani ko‘gargancha, rapidadek kafti bi­
lan ayolning boshini siladi. Ayol hiqillab yig‘lar, nuqul bir 
so‘zni qaytarar edi: „Akajon! Akajon!“
Olomon orasida g‘ala-g‘ovur boshlandi. Kosovdek qop- 
qora, ozg‘in chol qo‘lini paxsa qilib, bir nima deb chiyilladi.
- Ketish kerak, Vasiliy Stepanovich, - dedi Berdiyev 
ruhsiz ohangda.
Mashina sekin yurib borar, Koryaginning dili xufton edi. 
„Aslida, ,,suhbat“ni yumshoqroq ohangda qilish kerak edi. 
Har qalay tergov emas bu. Umuman olganda qonunga xilof... 
Lekin niyat yaxshi edi-ku! Ko‘rmaysizmi bu fanatiklarni!“ 
Xotinning lo‘livozligi, ,,ayiq“ning dag‘dag‘asi qulog‘idan 
ketmas, g‘ijinar edi. „Yaramas! Sensirab gapirdi-ya! Ham- 
masining ildizi bir! Hammasi chatishib ketgan!“
- Boyagi kim edi, Berdiyev!
- Qaysi biri?

---

114