0 ‘ т к I r h o s h I m o V

Uzun kechalar
99
yoqlay deb turgan olima! Kibemetikaning manaman degan 
,,Xudo“lari tan beradi unga. 0 ‘sha akademiklar Olenkaning 
qo‘ziqorin tuzlashini bir ko‘rsa! Sentabr - er-xotin orziqib 
kutadigan oy... Afsus, bu yil ta’til ham harom bo‘ldi...
To‘g‘ri, aynan shu oyda ta’tilga chiqishining bitta noqu- 
layligi bor. Natashenkaning o‘qishi boshlanadi. (Bu yil yet- 
tinchi sinfda o‘qiyapti.) Ustiga-ustak, musiqa maktabi - vio- 
lanchelo... Lekin Olga (dono xotin - yarim davlat) buniyam 
yo‘lini topgan. „Tashvish qilma, Vasenka, Natasha yosh bola 
emas“. To‘g‘ri aytadi: podyezddagi qo‘shni kampirga haqini 
to‘lasalar bas - qizaloq kechqurun issiqsiz qolmaydi. Ertalab 
muzlatkichni ochsa, hamma yemak muhayyo. Pishloq, kol- 
basa, sariyog‘, tuxum... Tushlikni maktabda qiladi... Keyin 
musiqa maktabi. Qahva bor, buterbrod...
...Shanba kuni kechqurun sakkizdan uch minut o‘tganda 
er-xotin Natashenkani stansiyada kutib olishadi. Moskvadan 
qaynanasinikigacha elektrichkada qirq ikki minutlik yo‘l...
,,Papochka!“ - deydi qizaloq vagon zinasidan sakrab tu­
shib. 0 ‘pishadilar. Keyin babushkalarinikiga y o i oladilar. 
(Ajab! Qizaloq onasidan ko‘ra uni ko‘proq yaxshi ko‘radi.)
Ertasiga ota-bola qo‘ziqorin terishadi. Oyog‘iga krassov- 
ka, egniga gamaj, oppoq vodolazka kiygan, ko‘kragi bo‘r- 
tib qolgan Natashenka qo‘ziqorinlar g‘uj boiib o‘sgan joyni 
ko‘rsa, yosh boladek irg‘ishlaydi: „Papochka, qarasang-chi, 
papochka, ko‘rmayapsanmi?“ Savatchasini salanglatib o‘sha 
tomon yuguradi... Kechqurun buvisi Natashenkaning top- 
qirligini maqtaydi...
Koryagin o‘sha dilxush damlami ravshan tasawur qil- 
di-yu, yuragi orziqib ketdi.
...Tormoz nolali g‘iyqillab, Koryaginning o‘zi ham, xa- 
yollari ham to‘zon ichida qoldi. Peshanasi oldingi o‘rindiq 
suyanchig‘iga urilib, bir zum garangsib turdi-da, mashina 
yo‘l chetiga chiqib, ko‘ndalang to‘xtab qolganini payqadi. 
Traktorning tarillashi qulog‘iga kirdi. Alang-jalang qarab,

---