Зюскинд янги аор двлоди — — цгошкёнт

тунаш учун арзон жой сўради. Айтишича, у Ницци
кўнчисининг шогирди ва Марселга кетяпти. Отхо-

---

«Ифор>
255
нада тунаш мумкин, деган жавоб бўлди. У ерда
бурчакка тиқилди ва ухлади. Уч отлиқнинг яқин-
лашишини узоқдан ҳис қилди. Энди фақат кутиш
қолганди.
Икки соатдан кейин - аллақачон ғира-шира бўл-
ганди - улар етиб келдилар. Ўзларини билдирмас-
лик учун учалалари ҳам кийимларини алмаштир-
дилар. Иккала аёл ҳам тўҳ ранг кўйлак ва чиммат-
да эди, Риши - ҳора камзулда. У ўзини Кастеллан-
лик дворяндек кўрсатарди, эртага у Лерен оролла-
рига йўл олишни истайди, уй эгаси тонг отишига
нонушта тайёрласин. Уйда бошқа мижозлар ҳам
борми? Йўқ, деди уй эгаси, фақатгина Ниццидан
кўнчининг шогирди бор, фақат у отхонада тунай-
д и .
Риши аёлларни хоналарга юборди. Ўзи айт-
ганидек, отхонага юкларидан ниманидир олиш
учун кирди. Аввалига у шогирдни тополмади ва
отбоқардан чироқ келтиришни сўрашига тўғри
келди, шунда уни бурчакда қўрди: кўнчининг шо-
гирди сомон ва эски ёпқич устида ётар ва боши
остига хуржунини қўйиб қаттиқ уйқуда эди. У
шу қадар кўринмас ва сезилмас туюлардики, Ри-
шига бир боқишда умуман йўқдек туюлди, ушбу
махлуқ, чироқнинг титроқ ёғдусида алдамчи со-
ядек кўринди. Ҳар эҳтимолга қарши, Ришига шу
ондаёқ аниқ бўлдики, бу тўғридан-тўғри беозор,
раҳмни келтирадиган жонзотдан кичик бир хавф
ҳам йўқ, унинг уйқусини бузмаслик учун аста
узоқлашди ва уйга қайтди.
Қизи билан унинг хонасида кечки овқатни еди.
Ж ўнаш олдидан у қизига саёҳатлари мақсадини