Зюскинд янги аор двлоди — — цгошкёнт

Патрик Зюскинд
қарорини бажаради, унга ҳар қанча оғир бўлса
ҳам, кўзда ёш билан ҳамма нарсадан воз кечади,
лекин у буни қилади, негаки, бу* тўғридир, унга
ишорат бўлган.
У кетиш 
5
Ш
5
Ш бурилди. Шундагина у эшикда
унутиб кўяёзган бу кичик букри одамни пайқади.
- Яхши, - деди Бальдини. - Устангга чарм ях-
шилигини айт. Яқин қунларда пулини тўлаш у^чун
кираман. 
-----
- Еткизаман, - деди Гренуй ва ўз устахонаси-
дан чиҳмоқчи бўлган Бальдинининг йўлини тўсиб
5
фнидан қимирламади. Бальдини бир оз сароси-
мага тушди, лекин ҳеч нарсадан шубҳа қилмай,
боланинг хатти-ҳаракатини қўполлик деб эмас,
юраксизлик деб англади.
- Нима гап? - сўради у. - Сен менга яна нима-
нидир айтишинг керакми? Қани? Гапир!
Гренуй бўйин эгиб турарди ва Бальдинига
зинҳор қўрқувни билдирмайдиган, аслида эса
эҳтиёткорлик ва зўриқишни яширган нигоҳ би-
лан қарарди.
- Мен сизда ишлашни хоҳлайман, жаноб Баль-
дини. Сизда, сизнинг дўконингизда ишлашни
хоҳлайман.
Бу илтимос эм ас, талаб каби айтилганди, ва
аниқроғи, айтилмади, балки илондек вишиллаб
чиқди.
Бальдини яна Гренуйнинг даҳшатли равишда-
ги ўзига ишончини болаларча заифликка йўйди.
Унга мулойим жилмайди.
- Сен тери ошловчининг шогирдисан, ўғлим, -
деди у. - Менда бундай шогирдга иш йўқ. Менинг
ўз шогирдим бор ва менга шогирд керак эмас.
- Сиз бу эчки териларига ҳид бермоқчимисиз,
мэтр Бальдини? Мен сизга келтирган бу териларга

---

<Ифор>
93