Зюскинд янги аор двлоди — — цгошкёнт

зал кўрди, хотирасида бутунича сақлади ва ун-
дан бутун тўлалигича лаззат олди. Денгиз ҳиди
унга шундай ёқдики, қачондир зпни софлигича,
қўшилмаларсиз ва ундан ҳузур қилиш мумкин
бўлган даражадаги миқдорда олишни истаб қол-
ди. Ва кейинроқ баъзи ҳикоялардан англадики,
денгиз катта ва унда кунлар давомида кемада қу-
руқликни учратмай сузиб юриш мумкин, у шун-
дай кемада юксакда энг олдинги мачта саватида
ўтирганини ҳамда қаергадир узоқларга денгиз-
нинг ҳиди бўйлаб учаётганини шунчаки тасаввур
қилди. Ҳаттоки у ҳид ҳам эмас, балки наф ас, бар-
ча ҳидларнинг якунидир, роҳатдан у гўё бу нафас
ичра эриб кетаётгандек эди. Лекин бунинг амалга
ошиши мумкин эмасди, негаки, Сена қирғоғида-
ги Гревск майдонида турган ва димоғига келиб

---

«Ифор>
49
урилган денгиз шамолининг кичик бўлагидан так-
рор-такрор наф ас олган Гренуйга ҳаётида ден-
гизни, ҳақиқий денгизни, ғарбга чўзилган буюк
уммонни кўриш насиб қилмаган, унинг ҳиди би-
лан қўшилиб кетиш буюрмаган эди.
Муқаддас Евстахия черкови билан шаҳар бош-
қармаси оралиғидаги даҳани у тез орада ҳид орқа-
ли шундай аниқ ўргандики, тун зулматида ҳам у
ерда адашмаган бўларди. Шунда у ўз ов майдо-
нини - аввало ғарбга Сент-Оноре тевараги томон,
кейин Сент-Антуан кўчаси бўйлаб юқорига Бас-
тилиягача ва ниҳоят дарёнинг у қирғоғига Сор-
бонна кварталигача ва бой одамлар яшайдиган
Сен-Жермен атрофигача кенгайтирди. Чўян пан-
жаралар ортидан фойтунлар чармининг ҳиди ва
пажларнинг
1
ясама сочларидаги упа ҳиди келар,
боғларнинг баланд деворлари орқали эса дрок ва