Зюскинд янги аор двлоди — — цгошкёнт

шилдилар. Тантанали лаҳза яқинлашарди.
Кейин ўн дақиқалар чамаси ҳеч нарса юз бер-
мади. Жаноблар жойларини эгалладилар, халқ
сув қуйгандек тинчиди, ортиқ ҳеч ким овқат
емас, ҳамма кутардй. Папон ва унинг ёрдамчи-
лари қунда саҳнасида худди қоққан қозиқдек
турардилар. Катта ва сариқ Қуёш Эстерель узра
балққанди. Грасс водийсидан гуллаган пўртахол
дарахтларининг ҳидини олиб келган илиқ шабада
эсарди. Кун иссиқ эди ва ақл бовар қилмас дара-
ж ада шундай тинч эди.Ва ниҳоят зўриқиш чега-
расига етганга ўхш аганда ва минг овозли фарёд,
ур-сур, муштлашиш ва тўдадаги яна қандайдир
воқеа тинчликни бузишига оз қолганда туёқлар-
нинг дупури ва араванинг ғичирлаши эшитилди.
Друат кўчасида икки отли карета, полиция лей-
тенантининг каретаси пайдо бўлди. У шаҳар дар-
возасидан ўтди ва эндиликда ҳаммага қўриниб
турарди, қатлгоҳга олиб борадиган тор йўлакка
кирди. Полиция лейтенанти етказиб боришнинг
шу усулини қаттиқ талаб қилди, чунки жиноятчи-
нинг хавфсизлигини бошқача кафолатлай олмай-
ман деб ўйларди. Умуман олганда, бундай қабул
қилинмаган эди. Қамоқхона қатлгоҳдан бор-йўғи
беш дақиқали масофада жойлашганди ва агар
маҳкум қандайдир сабаб билан бу масофани пи-
ёда босиб ўтолмаса, у ҳолда уни очиқ эшак ара-
вада келтиришарди. Кишини қатл учун бой эки-
пажда, аравакаш билан, хос кийимдаги малайлар
ва отлиқ соқчилар билан келтиришлари - бунақа-
си ҳали бўлмаганди.

---

«Ифор>
281
Шунга қарамай, оломонда на бесаранжомлик,
на норозилик пайдо бўлди, аксинча, барча уму-
ман нимадир юз бераётганидан мамнун эди ва