Зюскинд янги аор двлоди — — цгошкёнт

бир неча кун ўтгач, яна олдингилари каби майиб
қилинган ҳолда қизнинг мурдасини топишди. Бу
сафар сардиниялик қиз қақида гап борарди - у
епископ еаройининг кир ювувчиси, Фонтен-де-
ла-Фудан узоқ бўлмаган жойда, аниқроғи, тўғри
шаҳар дарвозасида ўлдирилганди. Ва гарчи ҳа-
яжондаги шақарликларнинг босими остида элчи-
лар Кенгаши қаттиқ текширувлар, тунги қоровул-
ликларни кучайтириш, қоронғи тушгандан кейин
аёл жинсидан бўлган барчага кўчага чиқишни
тақиқлаш каби кейинги чора-тадбирларни қабул
қилган бўлса-да, бу ёзда бирор жойда ёш қизнинг
мурдаси топилмаган бирор ҳафта йўқ эди. Ва қар
доим қиз қали эндигина аёл бўлаётган ўш а ёшда-
ги ва қар сафар улар ўш а фавқулодда турдаги қо-
рача гўзаллар эди. Айтганча, тез орада қотил ўз
эътиборини мақаллий ақоли ўртасида юмшоқ, оқ
танли ва бир оз тўлароқлиги билан кўриниб тур-
ган қизларга қаратди. Ҳатто офатижон қорасоч,
қатто қўнғирсочлар - агар улар жуда ориқ бўлма-
са - кейинги пайтда унинг қурбонларига айлан-
дилар. Уларни қар ерда таъқиб қилиб юрди, энди
нафақат Грас ён-атрофида, балки шақар ичида
ҳатто уйларнинг ичида қам. Бир дурадгорнинг
қизи ўзининг бешинчи қаватдаги хонасида ўлик
қолда топилди ва уйда қеч ким на бирор кичик
шовқинни, на бирор итнинг (улар одатда узоқдан
қид олар ва бегонага қаттиқ ҳурарди, қатто акил-

---

«Ифор»
237
ламаганлар ҳам) овозини эшитмаган. Қотил кўлга
туш мас, вужудсиз руҳга ўхшарди.
Одамлар ғазабланар ва ҳокимиятни сўкарди.
Кичик хабар тўқнашувларга олиб келарди. Бир
дайди савдогар унинг кукунларида гўё майдалан-