Зюскинд янги аор двлоди — — цгошкёнт

дилинди ва аёллар тунлари уйдан чиқишга рух-
сат олдилар. Ақлга сиғмас тезлик билан жамо-
атчилик ҳаёти ва шахсий ҳаёт ўз изига қайтди.
Курқувни гўё шамол олиб кетгандек, бор-йўғи
бир неча ой муқаддам шаҳар ва унинг атрофи-
да ҳукм сурган ўш а даҳшат ҳақида биров бошқа
гапирмасди. Ҳатто қурбонларнинг уйида ҳам бу
ҳақда гапирилмасди. Епископ жар солиб ўқиган
тавқи лаънат нафақат қотилни, балки у ҳақдаги
барча хотираларни ҳам қувганди. Одамларга эса
худди шу керак эди.
Фақатгина мўъжизавий ўсмирлик чоғига кира-
ётган қизлари бўлганларгина уни назоратсиз қол-
дирмасликка ҳаракат қилар, шом тушиши билан
қўрқувни ҳис этар, эрталаблари эса уни соғ ва
саломат кўрганидан - гарчи ўзи нимаданлигини
билмаса-да, бахтли эди.
41
Вироқ Грасда бир одам бор эдики, у пайдо
бўлган хотиржамликка ишонмасди. Унинг исми
Антуан-Риши эди, у Иккинчи Элчи вазифасини
бажарарди ва Друат кўчасининг бошида шаҳар
қзфғонида яшарди.
Риши бева эди ва унинг Лаура исмли қизи бор
эди. Гарчи у қирққа ҳам бормаган бўлса-да ва
ҳавас қилгудек соғлиги билан ажралиб турса-да,
янгитдан никоҳдан ўтишга шошилмасди. Аввало
у қизини эрга беришни хоҳларди, лекин ҳар ҳол-
да бу насл-насабнинг тантанали хонавайронлиги-
дан муносиброқ ва худога хуш келадиганроқ эди.
Унинг мўлжалида ўғли ва Вансда мулки бўлган

---

240
Патрик Зюскинд
Буйон исмли бир барон бор эди. Бароннинг обрў-
си яхш и, мулки беҳисоб эди ва Ришй аллақачон
болаларининг бўлғуси никоҳига зшинг розилигини
олган эди. Қачонки Лаура қатъий ўрнашиб олган-