Зюскинд янги аор двлоди — — цгошкёнт

ни бир четга улоқтирди.
У қиш кунларида яна бир тажриба ўтказди.
Ш аҳарда кезиб юрган бир соқов гадой аёлга ёғ
ва мойларнинг турли аралашмалари билан ишлов
берилган латталарни яланғоч баданида кун бўйи
олиб юриши учун бир франк тўлади. Маълум бўл-
дики, инсон ҳидини олиш учун қўзичоқ бзгйраги
ёғи икки ҳисса ҳамда қўшилмаларсиз чўчқа ёғи
беш ҳисса ва мол ёғи уч ҳисса нисбатга бир оз
сара зайтун мойи қўшилган аралашмаси жуда қўл
келаркан. Гренуй шунда тўхтади. У бутунича қай-
сидир йирик инсоннинг ҳидига эга бўлиш ва уни
атторлик қоидалари билан қайта ишлашдан воз
кечди. Бу доимо хавфли эди ва янги натижалар
бериши қийин эди. Билардики, энди у одамлар-
нинг ҳидини мажбуран олишга имкон берадиган

---

«Ифор>
227
техник усулларга эга ва бу янги исботларни талаб
қилмасди.
Инсон ҳиди унга фарқсиз ҳам эмасди. Инсон
ҳидини у қалбакилик билан керагича ўхш ата
оларди. У алоҳида кишиларнинг ҳидини: айнан
ўш а ўта камёб одамларнинг, яъни муҳаббат пай-
до қилувчи кишиларнинг ҳидини олишни қаттиқ
хоҳларди. Айнан ўшалар унинг қурбонига айла-
нарди.
39
Январь ойида бева Арнульфи ўзининг бирин-
чи шогирди Доминик Дрюо билан қонуний ни-
коҳдан ўтди, ш у йўл билан у қўлқоплар ва аттор-
лик ишлари бўйича уста, мэтр Дрю о бўлиб олди.
Гильдия усталари учун катта зиёфат, шогирдлар
учун ўртачароқ зиёфат берилди, хоним энди-
ликда Дрюо билан қонуний бўлишадиган ётоғи
учун янги тўш ак сотиб олди ва ш кафдан ўзи-
нинг ёрқинранг кўйлакларини чиқарди. Қолган