Зюскинд янги аор двлоди — — цгошкёнт

ўзи учун тайёрлаган атирдан мутлақо фарқлаб
бўлмасди.

---

186
Патрик Зюскинд
Шиша идишчани кейинги атир билан тўлди-
риб ва ўз кўйлакларига биринчи атирни сепди.
Кейин кўлтиқлари остига, оёқ бармоқлари ораси-
га, човига ва қулоқлари ортига сепди, кийинди
ва устахонани тарк этди.
32
Кўчага чиққач; ў бирдан қўрқиб кетди, чунки
билардики, ҳаётида биринчи марта одам ҳидини
таратарди. Ўзи сассиқ, кўнгил айнир даражада
сассиқман деб ўйларди. Бошқа одамлар унинг
ҳидини қўланса деб қабул қилмасликларини уму-
ман тасаввур қила олмасди ва уни Рунель ҳамда
маркизнинг бошқарувчиси кутаётган қовоқхона-
га кирмасликка қарор қилди. Унга ҳеч. ким та-
нимайдиган муҳитда янги ифорни синаб қўриш
хавфсизроқдек туюлди.
Энг тор ва қоронғи йўлаклардан кўнчилар ва
бўёқчиларнинг устахоналари бўлган ва улар ўз
қўланса ҳунарлари билан шуғулланадиган дарё
бўйига сездирмай борди. Кимдир учраганда ёки
болалар ўйнаётган ё қариялар ўтирган уй ёнидан
ўтаётиб ўзини қадамини секинлатишга ва ўз ҳи-
дини атрофида худди каттакон тиғиз булутдек
олиб юришга мажбурлади.
Ўсмирлигидан қўниккандики, ёнидан ўтаёт-
ган одамлар унга мутлақо эътибор бермасдилар;
қачондир ўйлаганидек, жирканганларидан эмас,
балки унинг мавжудлигини умуман сезмасдилар.
Атрофида унинг кенглиги йўқ эди, бошқалардан
фарқли равишда у атмосфера тўлқинини пайдо
қилмасди, айтиш жоиз бўлса, бошқа одамлар-
га соя солмасди. Фақат оломонда ёки тасодифан
қўчанинг четида ким биландир юзма-юз келган-
дагина қисқа идрок фурсати юз берар ва одат-

---

«