Зюскинд янги аор двлоди — — цгошкёнт

182
Патрик Зюскинд
Монпельеда атир ишлаб чиқариш эски анъ-
ана бўйича эди ва охирги пайтларда рақобат-
чи-ш аҳар Грасга қиёсан бир қанча инқироз-
га келган бўлса-да, барибир ш ақарда анчагина
яхши усталар - атторлар ва қўлқопчилар яш ар-
ди. Улар орасида энг ҳурматлиси Рунель исмли
бир киши эди, совун, суртмалар ва хушбўйлик-
лар еткизиб бериб турадиган маркиз де ла Тайад
Эспинасс оиласи~билан ишга доир алоқаларни
ҳисобга олиб, фавқулодда қадам қўйишга - ўз
ательесини бир соатга замбилда келтирилган па-
рижлик ғалати шогирдга бўшатиб беришга рози
бўлди. У эса ҳеч қандай тушунтиришларга қулоқ
солмади, нима қаерда туришини билишни иста-
мади, айтдики, нима нима учун эканлигини ўзи
туш унади, фаҳмлайди; ва устахонада қамалиб
олиб, у ерда бир соатни ўтказди, бу вақтда Рунель
маркизнинг бошқарувчиси билан қовоқхонага
борди, у ерда бир неча стакан винони бўшатиб,
нега унинг гунафш а суви энди мавж уд бўлишга
ҳақли эмаслигици билишга мажбур бўлди.
Рунелнинг устахона ва дўкони Парижда ўз
пайтида Бальдинининг муаттар маҳсулотлар
дўкони бўлгани каби жуда ҳашаматли жиҳозлан-
маганди. Гул мойларининг сув ва бошқа ҳидли
нарсаларнинг бир неча тури оддий атторнинг ха-
ёлоти учун кенглик бермасди. Лекин Гренуй, бир
нафас олиб, дарҳол тушундики, мавжуд манба-
лар унинг мақсадлари учун тамомила етарли. У
ҳеч қандай буюк атир яратишга чоғланмасди; ўз
пайтида Бальдининикида қилганидек, оддийлик
денгизидан ажралиб турган ва одамларни эсдан
оғдирадиган эъзозли атирларни тайёрламоқчи
эмасди ва ҳатто маркизга ваъда қилинган пўр-
тахол дарахти гулларининг оддий ҳиди ҳам унинг

---