Зулмат остонасидаги муҳаббат (2-фасл) “янги ой” Стефани Майер

 https://telegram.me/e_kutubxona

---

170
― Биз ҳали ўлганимиз йўқ! Лекин бу ердан тезроқ кетишимиз лозим,
Волтарилардан нарироқ кетишимиз шарт.
Гапларимни эшитиб бир оз ўзига кела бошлади. Гапим тугамасдан у мени
шарт кўтарди ва елкаси билан қуёшга туриб олди. Мени ҳимояламоқчи
бўлгандек икки қўлини ёзди. Мен унинг қўли остидан икки Шарпа
қоронғуликка сингиб кетаётганига қарадим.
― Муборакбод этаман, жаноблар! — деди у хотиржам ва ёқимли
товушда. —Бугун менга кўмагингиз керак бўлмайди деб ўйлайман. Лекин
хўжайинларингга менинг миннатдорчилигимни етказиб қўйсанглар
бошим кўкка етарди.
― Балки суҳбатимизни тинч ва муносиброқ жойда давом эттирармиз? —
таҳдидли овоз эшитилди.
― Бунга ҳожат йўқ, деб ҳисоблайман, — энди Эдварднинг товуши
қатъийроқ чиқди. — Мен сизларнинг қонун-қоидаларингизни биламан,
Феликс. Мен ҳеч бир қоидани бузмадим.
― Феликс қуёшга яқин туриш хавфли эканини эслатмоқчи эди, — деди
бошқа товуш тинчлантирувчи оҳангда. Улар тўқ кул рангдаги этаги ер
супуриб турган плаш кийиб олишганди. — Сизларни тинчроқ жойга
кузатиб қўйишимизга рухсат берсангиз.
― Ортингиздан бораман, — деди Эдвард қуруққина қилиб. — Белла, нега
майдонга қайтиб фестивални томоша қилмаяпсан?
― Йўқ, қизалоқни ҳам ўзимиз билан оламиз?
― Мен ундай деб ўйламайман, — Эдварднинг оҳангидан илтифот изсиз
йўқолди. У худди жангга тайёрланмоқчидек олдинга энгашди.
— Йўқ, — дедим қўрқа-писа.
― Жим, ― деди у менга қараб шивирлаб.
― Феликс, — иккинчи соя шеригини тинчлантирмоқчи бўлди. — Ҳозир
мавриди эмас.
Кейин Эдвардга юзланиб деди:
― Агар бизнинг хизматимиздан фойдаланмасангиз ҳам Аро сиз билан яна
бир бор суҳбатлашиш ниятини билдирган.
― Албатта, — рози бўлди Эдвард. — Лекин қизнинг кетишига тўсқинлик
қилмайсизлар.
― Афсуски, бунинг иложи йўқ шекилли, — деди хушмуомала соя афсус
билан. — Бўйсунишдан бошқа иложимиз йўқ.
― Унда мен Аронинг таклифини қабул қила олмайман, Деметри.
― Жуда яхши, — тўнғиллади Феликс. Қоронғуликка ўргангач Феликсга
кўзим тушди. У кўзимга жуда баҳайбат кўринди. У Эмметтдан ҳам
басавлат эди.
― Аро қаттиқ ранжийди, — хўрсинди Деметри.
― Бир амаллаб кечирар.
Феликс билан Деметри секингина муюлиш бошига яқинлашишди, кейин
Эдвардни икки томондан қуршаб олишди. Кутилмаган гувоҳларнинг
кўзидан пана бўлиш учун деворга яқин туришди. Эдвард қилт этмади. У