Зиѐвуддин Раҳим, Одилхон қори Юнусхон ўғли

 ِإ
 يِتَّمَُ ُةَنْدتِفَو ةَنْدتِف ةَّمَُ ّْلُءِل َّن
 ُليََْلا
 
ْةَوَدْرَم ُنْباَو ُمِكاََْاَو ُّ ِنِاَرَػبَّطلاَو ُدَْحَأَو ُّيِذِمْرّْػتلا ُهاَوَر
ِو 
ٌحيِحَص ُهُدَنَسَو
.
Каъб ибн Иѐз розияллоҳу анҳу ривоят қилади:
“Мен Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам:
 
“Албатта ҳар бир уммат фитнага учрайди. Умматим фитнаси бойликдир”, 
деб айтганларини 
эшитганман” (Термизий, Аҳмад, Табароний, Ҳоким, Ибн Мардавайҳ ривояти. Ҳадис санади саҳиҳ). 
“Фитна” сўзи аслида “сифатини билиш учун олтин ѐки кумушни эритиб кўриш” маъносини 
англатади. Мазкур сўз луғатда “имтиҳон қилиш”, “бирон нарса таъсирига берилиш”, “азоб-уқубат”, 
“адашиш”, “васваса”, “ѐндириш”, “мол-дунѐ”, “бола-чақа”, “куфр”, “одамларнинг ўзаро ихтилофи”, “зулм”, 
“гуноҳ”, “ҳақдан тойилиш”, “мажнунлик”, “қатл қилиш” маъноларини билдиради. 
Аввал яшаб ўтган ҳар бир уммат, ҳар бир халқ фитнага учраган, залолатга кетган. Бунга эътиқод 
бузуқлиги – куфр, ширк, ахлоқий иллатлар – кибр, ғурур, ношукрлик, маъсият, лаззатларга берилиш ва 
ҳоказолар сабаб бўлган. Аммо мусулмон уммати айнан мол-дунѐ туфайли фитнага учрайди. Чунки банда 
эҳтиѐт бўлмаса, бойлик уни ибодатдан чалғитади, ихлосдан тўсади, охиратни унуттиради. Демак, банда 
сахийлик қилса, бойлик уни юксак мақомларга кўтаради. Агар нафсга қул бўлса, тўғри йўлдан адашади. 
َو
ّْيِرْدػػُْلْا ٍديِ ػػَس ِبَِأ ْنػػَع
َر
ػػِض
َي 
ُللها
َع
ػػْن ُو 
ُللها ىَّلػػَص ِللها ِؿوػػُسَر ْنػػَع
َؿاػػَق ُوػػَّنَأ َمَّلػػَسَو ِوػػْيَلَع 
: 
 َّلاِإ َنطِرددِثْءَُْلِل َلددْطَو
 
َليددَه ْنددَم
 ْنِمَو ِأِليََِن ْنَعَو ِأِنيََِط ْنَع َعَبْزََ اَذَءَهَو اَذَءَهَو اَذَءَهَو اَذَءَه ِليََْليِب
 ِأِئاَزَو ْنِمَو ِأِماََُّه
 
ْوَجاَم ُنْبا ُهاَوَر
ٌنػَنَح ُهُدَنػَسَو
َو
ِفِ
َدَْحَأ ِةَةاَوِر
َؿاَق
: