Зиѐвуддин Раҳим 2 бисмиллаҳир роҳМАНир роҳийм!

12-САБАБ. ШАЙТОН ҲИЙЛАСИГА АЛДАНМАСЛИК 
Шайтон мўминнинг ашаддий душманидир. У бандани намоздан, хушуъдан қайтаради. Иблис 
инсонни, аввало, имондан тўсади. Имон келтирса, ибодатдан чалғитади, ҳар хил нарсаларни хаѐлига 
келтириб, намозни эсидан чиқаришга интилади, ибодатни оғир кўрсатиб, бошқа ишлари қолиб 
кетишидан чўчитади. Зеро, банда намозга киришар экан, энг улуғ мақомда турган бўлади. Мўмин 
кишининг намоз ўқиши шайтонни ғазаблантиради, пешонасини саждага қўйиши уни хафа қилади. 
Агар банда васвасага парво қилмай ибодатга турса, шайтон унинг хаѐлини чалғитишга, савобини 
камайтиришга бор кучи билан уринади. Кўпинча, унутган нарсасини ѐдига солади, тополмай юрган 
матоҳининг жойини эслатади ѐки келажакда қилинадиган ишлар режасини ѐдига солади. Нима қилиб 
бўлсаям қалбини Аллоҳ зикридан машғул қилишга қаттиқ тиришади. Агар банда зикрда, ибодатда 
давом этса, қандай Зот ҳузурида турганини, шайтон макри заифлигини унутмаса, васваса унга таъсир 
этмайди. 
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам қуйидаги ҳадисда шайтоннинг намозхонга ҳийласи 
ҳақида хабар берганлар. 
َؿ َق ُىْهَع ُىَّللا َيِضَر َةَرْػيَرُي ِبَِأ ْنَع
:
َ َّلَسَس ِىْهَلَع ُىَّللا ىَّلَص ِىَّللا ُؿوُسَر َؿ َق
: 
َلَّصل ِب َيِدوُن اَذِإ
َِّلا َرَػبْدَأ ِة
ُىَلَس ُف َطْه
َل َّتََّح ٌطاَرُض
َمْسَي
َلا َيِضُق اَذِإَف َفاَذَلا َع
ِءْرَمْلا َْيَػب َرِطَْيَ َّتََّح َلَبْػقَأ ُبيِوْثَّتلا َيِضُق اَذِإَف َرَػبْدَأ َِبِ َبّْوُػَ اَذِإَف َلَبْػقَأ ُفاَذ
ُؿوُوَػي ِىِسْفَػنَس
: 
ْ َك يِرْدَي ْفِإ ُلُجَّرلا َّلَظَي َّتََّح ُرُكْذَي ْنُكَي َْلَ َم اَذَكَس اَذَك ْرُكْذا
َص ْ َك ْ ُكُدَحَأ ِرْدَي َْلَ اَذِإَف ىَّلَص
َلََ ىَّل
ًَ
ٌسِل َج َوُيَس ِْيَػتَدََْس ْدَُْسَهْلَػف ًعَػبْرَأ ْسَأ
. 
َر َس
ُوا 
ْلا ُب
َخ
ِر 
ُّي
.ُدَْحَْأَس ُّيِئ َسَّهلاَس َدُساَد وُبَأَس ٌ ِلْسُمَس
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳу Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламдан ривоят қилади: “Агар 
(азон айтиб) намозга чақирилса, шайтон азонни эшитмаслик учун ел чиқарган ҳолда ортига