Зиѐвуддин Раҳим 2 бисмиллаҳир роҳМАНир роҳийм!

9-САБАБ. КЎЗНИ НОЖОИЗ НАРСАЛАРДАН ТИЙИШ 
Аллоҳ таоло инсон танасининг айрим жойларига қарашни ман этган. Бунинг фойдалари бисѐр. 
Номаҳрамлардан кўзини тийган одамнинг қалби, танаси соғлом бўлади. Қолаверса, бу билан жуда кўп 
ѐмонликлар олди олинади, оилалар тинч бўлади. Намозни хушуъ билан адо этишда ҳам кўзни тийиш 
ўрни беқиѐс. 
Аллоҳ таоло Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи ва салламга шундай деган: 
“-------------------------Арабча матн---------------------------” 
“(Эй Муҳаммад, соллаллоҳу алайҳи ва саллам) мўминларга айтинг, кўзларини (номаҳрам 
аѐлларга тикишдан) тўссинлар, авратларини (ҳаромдан) сақласинлар
115
! Мана шу улар учун энг 
тоза (йўлдир). Албатта Аллоҳ қилаѐтган ишларидан Хабардордир. Мўминаларга ҳам айтинг, 
кўзларини (номаҳрам эркакларга тикишдан) тўссинлар, авратларини (ҳаромдан) сақласинлар!..” 
(Нур сураси, 30-31-оятлар). 
Мазкур оятдаги “Мана шу улар учун энг тоза (йўлдир)” жумласига эътибор қаратамиз. 
Уламолар таъкидлашича, номаҳрамларга ѐмон кўз билан қарамаслик, бузуқ ишлардан узоқ юриш қалб 
поклиги учун ўта муҳим экан. 
Айтишларича, ким кўзини ҳаромдан тийса, Аллоҳ унинг басиратида бир нур пайдо қилади
116
. 
Арабча “басират” сўзи “ақл-идрок”, “заковат”, “қалб кўзи”, “тажриба”, “ҳужжат”, “ибрат” 
маъноларини англатади. “Басират” деганда бизда кўпроқ “қалб кўзи” назарда тутилади. 
Ислом дини ўзида поклик, иффат каби фазилатларни мужассам этган. Мазкур қайтариқда ҳам 
қалб тозалиги, нафс софлиги, ният холислиги, амал мақбуллиги бор. 
112
Манба: Ибн Қаййим, “Ал-жавобул кофий лиман са-ала анид давоиш шофий”. 
113
Термизий, Байҳақий ривоят қилган. Ҳадис санади заиф. 
114
Байҳақий ривоят қилган. 
115
Бегоналарга ҳирс билан тикилиш фаҳш ишларга олиб боради. Кўз, қулоқ, қўл зиноси ҳақиқий зинога ундайди. 
116
Бир ривоятда “қалбида”, дейилган экан (Манба: Ибн Касир, “Тафсирул қуръонил азим”). 

---

57 
Кимда-ким мана шу оятларга риоя этса, қалбида ҳаловат, намозида хушуъ пайдо бўлади. 
Фикримизни қуйидаги ҳадиси шариф қувватлайди. 
َع ْن
ُح
َذ ْػي
َف َة
َر
ِض
َي 
ُللا
َع ْه
ُى َق
َؿ 
َق :
َؿ 
َر
ُس
ُؿو
ِللا
َص َّل
ُللا ى
َع َل
ْه َى 
َس َس
َّل َ 
َّهلا :
ْظ َر 
ُة 
َس ْم
ٌ
ِم
ْن 
ِس
َم ِـ 
ِإ ْب ِل
َسه
َم
ْس
ُم
َمو ٍة
َف َم
ْن 
َػت َر َك
َم
ِم
ْن 
َخ ْو
ِؼ
ِللا
َأ ََ
َب ُى
َج
َّل 
َس َع
َّز
ِإ َْيَ 
ًن 
َِي
ُد 
َح
َل
َس َت ُى
ِفِ
َػق ْل
ِب ِى
. 
.ُىَحَّحَصَس ُ ِك َْلْا ُواَسَر
Ҳузайфа розияллоҳу анҳу Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламдан ривоят қилади: