Bahsning asosiy qoidasi Shundan iboratki, hatto juda qulay vaziyatlarda ham odamlarni fikrini oʻzgartirish juda qiyin masaladir. Agar oʻz qarashlaringizni boshqa birovga oʻtkazishni istasangiz, uning fikrini hurmat qiling. Hech qachon odamga 50 uning nohaqligini aytmang. Xato qilish ehtimolini oʻzingizda boʻlishiga ham e'tibor bering. Bu barcha turdagi bahslarga yakun yasaydi. Bu suhbatdoshni oʻzi ham siz kabi nohaq boʻlishini tan olishiga imkon beradi. Bahsni tugʻdirmaydigan Shunday tushunchalar ham mavjudki, ularni diqgat bilan eshitishga undaydi. Masalan: «Sizni dilingizdan o'tayotgan fikrlarga qarshi emasman, balki men ham xuddi shunday gilgan bo 'lar edim». Bahs paytida «Janjal bilan biron narsaga erishib bo'lmaydi» degan iborani eslashga harakat qilish lozim. Eng yaxshi natijaga eriShuvning yoʻllaridan biri bu - bahsdan qochishdir. Bahsdan qizishib oʻz gʻururini erga urishni istamay, nohaqligini bilib turib ham tan olmaslik mumkin ekanligi ehtimoli bor. Bunga nisbatan oʻz fikrini aytib qoʻyishning oʻzi etarli. Balki bir oz vaqt oʻtib, hech qanday bosimning ta'sirisiz ham u to'g'ri xulosaga kelishi mumkin. Oʻzining haqligini qaysarlik bilan isbotlash yoki ma'lum ma'noda zoʻravonlik ham hisoblanadi, oqibatda, yagona bahslashish kelishuvga olib kelmasligi mumkin. Anglashilmovchilikni madaniyat, munosabat, tavoze'lik va muloyimli aniqlik va sovuqqonlik hamda boshqani tushunishga harakat qilish orqali bartaraf qilish mumkin. Bahs asosli va ishonchli boʻlishi lozim. Bahsda asosan raqibni «chaqib» xafa qilish emas, balki undan qochishga harakat qilish shart. Bahsda keltirilgan asoslar mutlaqo toʻgʻri boʻlishi lozim. Kasbiy munozara doimo asoslar zanjirini talab qiladi. Tadqiqotchilarning gaplariga qaraganda, mantiqdan bexabar kishilarga nisbatan mantiqiy isbotlarning keltirish usullaridan boxabar kishilarni jamoatda bahsdan muvaffaqiyatli chiqib kyetishlariga imkoniyat darajasi balandroq boʻlar ekan. Kasbga doir bahsda oʻzni tutish uslubi doimo muloyimlik kasb yetishi zarur. Bosiq va mulozamatli odam doimo gʻolib keladi. Soʻzamollik va diqqatli jimlik bilan almashishi lozim. Jizzakilik va asabiylashishga oʻrin yoʻq. Individual bahsda asosiysi – asos, mantiq va dalillardir. Imo-ishoralar va hayqirishlarni qabul qilish mumkin emas. Choʻzilib ketadigan bahslarda har ikkala taraf oʻzining axloqi haqida oʻylab koʻrishi lozim. Har holda gap bunday bahslarda singan kosa ustida ketmaydi. Janjallarga sababchi boʻladigan odamlar oʻzi haqida oʻylab koʻradigan boʻlsa, odatda «asablari hech narsaga yaramasligiga amin bo'ladi». Lekin bu degan sof vijdon bilan ochiqchasiga urishaverish kerak degani emas. Bunday odamlarga «nima uchun men doimo asabiylashaman?» degan savolni oʻziga bermoqlikka da'vat etamiz. Ko'p holatlarda asabiylashishning asl sababini anglab yetgandan so'ng hayot oʻz yoʻliga tushadi. Harakat qilib koʻrsa arziydi.