T. C. Bartin üNİversitesi sosyal biLİmler enstiTÜSÜ TÜrk diLİ ve edebiyati anabiLİm dali yeni TÜrk edebiyati biLİm dali 2000-2010 arasi küÇÜrek öYKÜde postmodern izler yüksek lisans tezi hazirlayan tezcan kurt danişMan prof

3.2.6. Refik Algan/ Umursamaz Uykucu 
Refik Algan’ın 
Umursamaz Uykucu
(Algan, 2007) adlı öykü kitabında diğer 
türdeki öyküler çıkartılırsa toplamda 10 adet küçürek öykü bulunmaktadır. 
Bu küçürek öykülerde zaman geçmişte başlar: 
“Bozkırda önümden bir at sürüsü 
geçiyordu. Bir tanesinin üzerine atlamak istedim
” (s. 9). Akabinde şimdiki zamana 
döner: 
“Ürküp dörtnala kalkan atlar hızlandıkça, kuyruğa daha sıkı sıkıya sarılıyorum 
(s. 9)
”
. Şimdiki zamandan sonra gelecek zaman da öyküde kendine yer bulur:
“Atın 
kuyruğunu bırakırsam arkadan gelenler beni ezecek
”
 
(s. 9). Buraya kadar çizgisel bir 

---

69 
zaman kullanılmış gibidir; ancak, esas postmodern zaman uygulaması yukarıda 
belirtilen cümlelerden sonra gelmektedir: 
“Bu yüzden, şimdilik, ne o durabilir ne de ben 
kuyruğu bırakabilirim” 
(s. 9). Asıl itibariyle olay, atın durup durmaması ile figürün atın 
kuyruğunu tuttuğu şimdi’dir. Yani, şu an’dır. Bu son cümleden öncekiler, figürün 
şimdiki haline kadar olanları özetler nitelikte anlık bir şimşek çakmasıdır.
 
Kitaptaki bazı küçürek öykülerde tamamen geçmiş zaman anlatılır: 
Sisyphos’un 
Kanalları’
nda (s. 12) 
“… uzun uzun tepeye bakardı (…), … nesneleri gösterirdi (…), … 
yerde çoktan derinleşmeye başlamış kanalları gösterdi”, Bir Aşk Öyküsü’
nde (s. 14) 
“… ona bir soru sormuştu (…), …merdivenin tepesine çıktı (…), … yere düştü, öldü”, 
Çimenlerin İçindeki Karınca’
da (s. 15)
“… çimenlerin üzerine oturmuş (…), … nasıl 
olmuşsa geç kalmış (…), … altlarında ezildi kaldı.” 
gibi. Bu anlatılarda geçmiş zamanın 
şimdi’liği söz konusudur. Yani olaylar, okurun anlatıyı okuma zamanında değil, 
anlatıdaki kişilerin geçmişinde olmuştur; ancak, 
Geceleyin 
(s. 13) adlı küçürek 
öyküdeki 
“O bir zamanlar ve sonraları olduğu gibi” 
(s. 9)
 
cümlesi postmodern 
anlatılarda kullanılan zaman mefhumunun dağınıklığına, zamanlar arasındaki 
geçişkenliğine ve en önemlisi de zamansızlığına en güzel örnektir.