larga yuboradilar.
- Nima qilibdi, - luqma tashladi xNed Lend, -
ular nolimasalar ham bo'ladi. Axir ular patini
oladilar-ku, yeyishga mo'ljallanmagan qush uchun
eng keraklisi uning patida.
\
Mening orzum jannat qushini ushlab oMsh edi. U
ro'yobga chiqdi. Ammo Ned Lendning kotlet haqi-
dagi orzusi hali-beri ushaladiganga o'xshamas edi!
Har holda kanadalik kunduz soat ikkida mahal
liy aholi «bari-utang» deb ataydigan o'rmon tO‘n-
g'izini otish sharafiga muyassar bo'ldi.
Bizga chinakam kabob keltirgan Nedning o'qi
umumxursandchilik bilan kutib olindi.
Ned Lend ovi yurishganidan mamnun edi.
To'ng'iz elektr o'qi tekkan zahoti qulab jon berdi.
Kanadalik uni naridan beri tozalab, kechki ovqatga
bir tilim go'shtidan oldi. Shundan so‘ng ov yana da
vom ettirildi, yana Ned Lend bilan Konsel o'zlarini
ko'rsatishdi.
Butalar orasidan o‘ta turib, ikki do‘st kengu-
rular galasini cho'chitib yuborganlarini o'zlari ham
bilmay qolishdi. Kengurular egiluvchan oyoqlarida
baland sakrashib, qocha boshlashdi.
Ular qanchalik tez chopishmasin, elektr o'qlari
ulardan uchqurroq chiqdi.
- O, janob professor, - deya qichqirdi o'zining
muvaffaqiyatli ovidan sarmast bo'lgan Ned Lend,-
qanday ajoyib o‘lja-ya, ayniqsa dimlab yesa! Mana
buni «Nautilus» uchun g'amlangan ozuqa desa
bo'ladi! Ikki, uch, to'rtta kenguru. Yana buning
ustiga butun bir tog bo'lib yotgan bu go'shtlarni
yolg'iz o'zimiz yeyishimizni, ana u eshaklar esa
hatto hidlab ham ko'rmasligini aytmaysizmi!
Menimcha, kanadalik shodligini baham ko'rish
uchun shu bir zum tinmaganida, butun galani qi-
rib tashlashi hech gap emas edi. Hozir esa u Kon-
216
seining ma’lum qilishicha, kengurular oilasiga, ikki
qorinlilar bo'limiga mansub bo'lgan bu ajoyib sut-
emizuvchilaming o'n ikkitasi bilan qanoatlanishiga
to'g'ri keldi.
Otib o'ldirilgan kengurular kichkinalari edi.
Ular quyonsimon kengurular turiga mansubdir.
Bular tun jonivorlari bo'lib, kunduzi qattiq uxlay-
dilar. Kengurularning bu turi juda tez chopishdan
tashqari hayratga soladigan darajada abjirliklari bi
lan ham ajralib turadilar. Bu jonivoming o'zi katta
b o ‘Lmasa-da, terisi juda yuksak baholanadi.
Biz ovimizdan juda mamnun edik. Xursand
bo‘lgan)Ned ertasiga shu ajoyib orolga kelib, u yer-
dagf-yeyiladigan bari to'rtoyoqli jonivorlarni ov-
lashni o'ylayotgan edi. Ammo u, ish boshqacha
bo'lib ketishini oldindan bilmagan edi.
Kech soat oltilarga yaqin biz dengiz qirg'og'iga
chiqdik. Qayiq qoldirib ketgan joyimizda turgan edi.
Uzoqdan uzun qoyaday bo'lib tuyulayotgan «Nauti
lus» bizdan ikki milya masofada suvdan chiqib turar
edi.
Ned Lend fursatni boy bermay, ovqat tayyor-
lashga kirishdi. U oshpazlik san’atining ustasi edi.
■i
Havoni birpasda «bari-utang» go'shtidan tayyor-
lanayotgan, urib yumshatilgan kotletning xush-
bo'y hidi qopladi...
Men ham kanadalik singari bir parcha qovuril-
gan go'shtdan benihoya xursand bo'layotganday
edim. Men kanadalikni kechirganimday, kitobxon
ham buning uchun meni kechirar degan umid-
daman...
Shunday qilib, maqtasa arzigudek ovqat bo'ldi.
Ikki vyaxir qo'shimcha taom bo'ldi. Sago xamiri,
non daraxtining mevalari, mango daraxtining bir
necha mevalari, olti ananas va kokos yong'eg'ining
217
juda qiyomiga yetgan sharbati kayfiyatimizni chog‘
etdi. Qadrdon do'stlarim va men kuchli ovqatdan
og'irlashdik.
- Bugun «Nautilus»ga qaytmasak nima qiladi? -
taklif etdi Konsel.
- Bugun ham, ertaga ham va hech qachon
qaytmasak-chi? - qo‘shib qo‘ydi Ned Lend. Shu
payt oyog'imiz ostiga tosh kelib tushdi.
Do'stlaringiz bilan baham: