Suragan edingiz

Ота-онага оқ бўлишдан сақланайлик

 
21
қариндошлари билан борди-келди қилувчи 
кишининг умридек узайтириб қўйилмайди. 
Учинчиси, пайшанбадан жумага ўтар кечада унинг 
солиҳ амаллари Аллоҳ ҳузурига кўтарилмай-
ди. Тўртинчиси, ундай кимсани Аллоҳ таоло 
ёмон кўради. Бешинчиси, уни ўз аҳли оиласи 
ва қўни-қўшнилари ҳам яхши кўрмайдилар. 
Олтинчиси, ундай фарзанднинг ёмон хотима 
топиш эҳтимоли бор. Еттинчиси, ота-онасига 
оқ бўлган фарзандни Аллоҳ, фаришталар ва мў-
мин лар лаънатлайдилар. Саккизинчиси, дуоси 
ижобат бўлмайди. Тўққизинчиси, у ота-онасига 
қандай ёмон муомалада бўлса, худди шундай 
муомалани ўз фарзандлари ва набираларидан 
кўради. Зеро, жазо қилмишнинг жинсидан бўлур. 
Ўнинчиси, ота-онасига оқ бўлган фарзанд тавҳид 
аҳлидан бўлса, жаннатга биринчилар қаторида 
киролмайди. Ўн биринчиси, гарчи жаннатга 
кирса ҳам, Аллоҳ унга назар қилмайди. Аллоҳ 
таолонинг бир бандасига назар қилмай, ундан 
“юз буриши”нинг ўзи аслида мўмин учун катта 
жазодир. Набий (алайҳиссалом) дедилар: “Уч 
тоифа инсон борки, Аллоҳ азза ва жалла Қиёмат 
куни уларга боқмайди. Улар: ота-онасига оқ 
фарзанд, ўзини эркакча тутадиган аёл ҳамда даюс 
киши. Яна уч тоифа инсон жаннатга кирмай ди: 
миннатчи, ота-онасига оқ фарзанд ва хамрга 
муккасидан кетган киши” 
(Насоий ривояти).
Абу Ҳурайра (розияллоҳу анҳу)дан ривоят қи-
линишича, бир куни Набий (соллаллоҳу алай ҳи 
ва саллам): “Хор бўлсин!.. Яна хор бўлсин!.. Яна 
хор бўлсин!..”
,
дедилар. Саҳобийлар: “Ким (хор 
бўлсин), ё Расулуллоҳ?” дейишди. Шунда Набий 

---

22 
Саййид Раҳматуллоҳ ТЕРМИЗИЙ
(соллаллоҳу алайҳи ва саллам) дедилар:
 
“Ота-
онасининг ҳар иккиси ёки бирига (уларнинг 
қарилик чоғида) етишган-у, лекин (уларни рози 
қилиб) жаннатга кирмаган киши!” 
(Имом Муслим 
ривояти)
.
Ушбу ҳадисга шарҳ берган уламолар айтади-
лар: “Ота-она кексайиб, заифлашиб қолганда 
уларга яхшилик қилиш, хизматларини қилиш 
ҳамда инфоқ-эҳсонлар билан кўнгилларини 
кўтариш жаннатга кириш сабабларидандир”.