“сизнинг ўҒИЛ‑Қизингиз – президент фарзандлари.”

1.Nafs nima.....?
A. Nafs bu insonga kamolga yetmog‘i uchun berilgan fe’l-atvor
B. Nafs bu farishtalarga berilgan maqom
C. Nafs bu jinlar uchun berilgan ibodat vositasi
D. Nafs bu insonning xulq-atvori namoyon bo‘lishi
Fariduddin Attor “Pandnoma” asarida shunday keltiradi: Har kimda “mening nomim yaxshi bo‘lsin”, degan zavq, xohish, manmanlik bo‘lsa, u xos bandalardan emas, avomlardandir. Bu nafsni tuyaqush deb bilgin. Chunki u na yuk tashiydi, na osmonga uchadi. Agar unga “osmonga uch” desang, “tuyaman”, deydi va agar ustiga yuk ortmoqchi bo‘lsang “qushman”, deydi. Yam-yashil maysaning rangi ham maftunkordir. Ammo mazasi achchig‘u hidi noxushdir. Agar sen nafsga itoat qilib yursang, uning farmoni ochlik va chanqoqdan boshqa narsa emas.
Alloh jonlilarni uch toifada yaratgan: 1. Malaklar (farishtalar): Alloh malaklarga faqat aql bergan, doimo hoyu havasga amal qiladigan nafs bermagan. Demak, malaklarda gunoh qilishga moyillik yo‘q. 2.Hayvonlar: Alloh hayvonlarga biz tushungan ma’noda aql bermagan, faqatgina nafs bergan. 3. Insonlar: Alloh insonlarga ham aql, ham nafs bergan.
Insonni imtihon qilish uchun yaratilgan nafs musulmon bo‘lmaganlarda ammora, musulmonlarda lavvoma, va mulhima, ishonchi kamolga yetgandan so‘ng mutmainna, Allohdan rozi bo‘lganda roziya, Alloh bandadan rozi bo‘lganda marziya va sofiya darajalariga yuksaladi.
Nafs – insonga uning kamolga yetishmog‘i uchun berilgan vosita. Agar nafs berilmaganida edi, inson farishtaga o‘xshab bir maqomda qolar, unda yuksalish yoki quyiga tushish hodisalari bo‘lmas edi. Shu sababdan Alloh taolo Zariyat surasining 56-oyatida:
Jin va insonni faqat Menga ibodat qilish uchungina yaratdim”, deb xitob qilgan.
Ushbu oyati karimada farishtalar va hayvonlarning tilga olinmagani ularning imtihon etilmasligini bildiradi.

Ichkilik, yolg’on, qimor, hiyla, o’g’irlik, tarozidan urish kabi gunohi kabiralar insondan hech ayrilmaydi. Nafs qaysar bo’ladi.