2. Siyosiy marketing muhiti. Turli mamlakatlar bir-biridan siyosiy-huquqiy muhiti bilan ham ajralib turadi. U yoki bu mamlakat bilan ishbilarmonlik munosabatlarini o’rnatish masalasini hal qilishda quyidagi siyosiy-huquqiy omillarga e’tibor qaratish lozim:
1. Chet eldan sotib olishga munosabat. Ba’zi mamlakatlar (Meksika) bunday xaridlarga moyillik bildirsa, boshqa mamlakatlar (Hindiston) bunga salbiy munosabatda bo’ladilar.
2. Siyosiy barqarorlik. Mamlakatlarning hukumatlari almashib turadi va ba’zan mamlakat yo’nalishining o’zgarishi juda keskin (mulkni musodara qilish, import cheklovlari yoki yangi majburiy to’lovlar joriy qilish va hokazo) bo’ladi. Davlatning aralashuvini quyidagi turlarga ajratish mumkin:
3. Valyuta cheklovlari. Ba’zan hukumatlar o’z valyutasini blokirovka qiladi yoki uni boshqa valyutaga almashtirishni taqiqlab qo’yadi. Valyuta ayirboshlash kurslarining tebranishi bilan katta tavakkalchiliklar bog’liq bo’lishi mumkin.
4. Davlat mashinasi. Bunga xorijiy kompaniyalarga qabul qiluvchi
mamlakatning yordam ko’rsatish tizimi samaradorligini, ya’ni samarali bojxona xizmati, bozor ma’lumotlarining etarli darajada to’liqligi va tadbirkorlik faoliyatiga qulaylik tug’diruvchi boshqa omillarning mavjudligini kiritish mumkin.
Global marketingning siyosiy muhitini o’rganish davomida korxona tovar va xizmatlarni yetkazib beruvchi yoki yetkazib berishni mo’ljallayotgan barcha mamlakatlar bilan bog’liq siyosiy tavakkalchiliklarni ham hisobga olish lozim. Bu tavakkalchiliklar asosan quyidagilar bilan bog’liq hisoblanadi:
xaridor mamlakatda importning taqiqlab qo’yilishi;
yukni iste’molchiga etkazib berishda tartibsizliklar, ish tashlashlar va
urushlar;
pul o’tkazishning taqiqlab qo’yilishi;
siyosiy vaziyatning barqaror emasligi va shu sababli mamlakat yoki
mintaqada noqulay ijtimoiy-iqtisodiy o’zgarishlar tavakkalchiligi;
tashqi iqtisodiy faoliyat (savdo va etkazib berishni cheklash, chegaralarni
yopish va hokazo).
Ushbu xavf-xatarli va qulay imkoniyatlarning barchasi xalqaro marketing
vositasida aniqlanishi va korxonaning rivojlanish strategiyasida hisobga olinishi
lozim.
Qiziqtirayotgan mamlakatning huquqiy infrastrukturasini, uning kompaniyaning bozordagi faoliyatiga ta’sir ko’rsatishini, kompaniya mansub bo’lgan mamlakatdagi huquqiy qonunchilikka munosabatini o’rganib chiqish, shuningdek, xalqaro huquq talablarini hisobga olish zarur.
Xorijiy mamlakatning huquqiy strukturasi:
import qilinayotgan tovarlarga qanday tariflar qo’llanadi va biron-bir bozorga eksport qilishga cheklovlar mavjudmi?
qanday eksport-import Litsenziyalari talab qilinadi?
cheklovchi savdo kelishuvlari mavjudmi?
mehnat qonunchiligi, monopoliyaga qarshi yoki trastlarga qarshi qonunlar amal qiladimi?
kasaba uyushmalari qanday huquqlarga ega?
soliq qonunchiligi va uning xorijiy kompaniyalarga nisbatan qo’llanishi?
mualliflik huquqini himoya qilish bo’yicha qonun hujjatlari bormi?
huquqiy tizim qanchalik samarali ishlayapti?
poraxo’rlikka qarshi ko’rash qoidalari ko’zda tutilganmi?
Kompaniya mansub bo’lgan mamlakatdagi huquqiy muhiti: qaysi qonunlar chet elda faoliyat ko’rsatishga taalluqli? qiziqtirayotgan mamlakat hukumati bilan kelishuvlar mavjudmi? eksportga ko’maklashish ko’zda tutilganmi? ayrim bozorlarga belgilangan mahsulotlarni eksport qilishga o’ziga xos taqiqlar mavjudmi? Mamlakat boshqa biron mamlakatga nisbatan boykot choralarini qo’llab quvvatlaydimi?
Xalqaro huquq: qanday mintaqaviy kelishuvlar amal qiladi va ular kompaniyaning xalqaro faoliyatiga qanday ta’sir ko’rsatadi? BMT konvensiyalari qo’llanadimi? xususiy mulkka oid qanday kafolatlar amal qiladi?