72
viruslari hamda odam va hayvon viruslaridan
qutirish va boshqa hayvon
qoldiqlarida uchraydigan viruslar tuproq biotasiga kiradi.
1898 yili gollandiyalik olim Beyyerik ―virus‖ atmasini fanga kiritdi.
Shu yildan boshlab bir qaicha o‗simlik hayvon boshqa organizm viruslari
kashf qilina boshlanadi: 1898 yil yashur, 1901 yil sariq bezgak, 1909 yil
polimielit, 1911 yil Rus sarkomasi 1912 yil gerpes, 1931 yil cho‗chqalar va
otlar virusi kabi birqancha viruslar kashf qilindi.
Viruslarning o‗lchami 20-300 nm, gacha bakteriyalardan 50 marta
kichikroq keladigan eng mayda trik organizmlar hisoblanadi.
Viruslar
tuzilishi oddiy bo‗lib DNK yoki RNK dan iborat gentik matyerialdan va uni
o‗rab turuvchi kapsid deb ataladigan oqsildan tuzulgan ximoya qobig‗i bor.
To‗liq shakillangan infeksion qismi – virion deb ataladi. Ba‘zi
murakkab tuzilgan (gripp yoki gerpes) xo‗jayin hujayraning plazmatik
membranasidan
bo‗lgan
qo‗shimcha
lipoprotein
qobig‗i
bo‗ladi.
Simmetriyasi yuqori darajali strukturalar kapsomerlardan xosil bo‗ladi.
Tamaki mozaikasi virusidagi simmetriya spiralsimon 2130 bir xil oqsil sub
birliklari, RNK bilan birgalikda tuzilgan. Viruslarning shakli har xil –
tayoqchasimon, ipsimon, sferik, kubsimon va to‗qmoqsimon. Viruslar
bakteriologik filtirlarda to‗siqqa uchramaydi, hujayra tuzilishiga ega emas,
faqat bir turli nuklein kislota DNK yoki RNKdan iborat. O‗zlarini
tiklashi
uchun faqat nuklein kislotalari kerak bo‗ladi, o‗z oqsilini xosil qilish uchun
xo‗jayin hujayra ribosomasidan foydalanadi. Suniy oziqali muhitda
ko‗paymaydi, faqat xo‗jayin hujayra ichida yashaydi, avtonom genetik
tuzilma, hujayra ichi paraziti, xo‗jayin
hujayra ichiga tushgach, ular
o‗zlarining DNK yoki RNKlarini ishlatib hujayraga virusning yangi
kopiyalarini yaratishini buyuradi. Viruslar faqat muayyan xo‗jayin
xo‗jayralarda parazitlik qiladi. O‗simliklar, hayvonlar, mikroorganizmlarni
kasallantirivchi viruslar bor: bular: bakteriofag, aktinofag, sionofag. Viruslar
tuproqda ko‗paymaydi, uzoq vaqt saqlanadi. Ba‘zilari xo‗jayin hujayra
DNKsiga qo‗shilib birgalikda reduplikasiyalanadi.
73
Bunday faglar faol bo‗lmagan
faglar hisoblanadi, ular joylashgan
bakteriyalar lizogen bakteriya deb ataladi.
Faglar mikroorganizmlarninng chin parazitlari hisoblanadi. 1915
yilda Tyuort, 1917 yilda D.Errel faglarning zararlangan bakterialar ichida
o‗z-o‗zidan ko‗payib bakteriyalarni nobud qilishini aniqlab bakteriofagni
kashf qildi. Faglarning o‗simtasi va ko‗p qirrali boshchasi bor.
Boshchasining uzunligi 60 – 100 nm, o‗simtasi 100 – 200 nm, boshcha 1
yoki 2 zanjirchali DNK ichida va ustidan kopsomyerlardan tuzilgan qobiq
bilan o‗ralgan. O‗simta spiralsimon joylashgan va qisqarish
xususiyatiga ega
oqsildan tuzilgan. O‗simta o‗znavbatida 5-6 ta o‗simtaga bo‗lingan ba‘zan
plastinka bilan tugaydi. Bu plastinkadan ingichka iplar adsorbsiya
―organlari‖ fibirillalar chiqadi. Odatda fag boshchasidagi genomi DNK yoki
RNKsi bakteriyaga o‗tadi fagning qobig‗i tashqarida qoladi. Fag tushgan
bakteriya harakatlanish va bo‗linishi qobiliyatini yo‗qotadi. Fag DNKsi
tasirida bakteriyaning metobalzmi o‗zgarib, bakteriofagning maxsulotini
ishlab chiqaradi. Bakteriya hujayra qobig‗i erigandan so‗ng
uning ichidagi
bakteriofag chiqa boshlaydi.
Do'stlaringiz bilan baham: