С а д р и д д и н а й н и й э с к и м а к т а б

ҳеч кўрмаган бўлсанг керак,— деди Сора ва бир оз сукутдан
сўнг: — Э...Э... танимасанг ҳам биласан. Қурбон деган бола бор-ку...
— Ҳа, ҳа, биламан,— деб онасининг сўзини бўлди Етим,—
у жуда яхши бола, мен уни «Қурбон ака» дер эдим. Яйловда
мен қўйларни эплай олмай қолсам, менга ёрдамлашарди.
— Тўгри айтасан,— сўзнда давом этди Сора,— ана шу одам
Қурбоннинг отаси, исми Рўзимурод.
- Энди танидим, мен у кишини бир марта кўрганман. Бола
уни менга кўрсатиб: «Мана шу киши менинг отам», деган эди.
Лекин мен ишонмагандим. Чунки у болалардек ёш кўринар, бўйи
баланд бўлса ҳам соқолсиз, озгина мўйлови бор эди, холос.
— Унинг ёши ўттиздан ошган. Доим соқолини қирдириб юра-
ди, шунинг учун сенинг кўзингга ёш боладай кўринган,— дедн
Сора.
— Яхши экан,— деди Етим.
' Суҳбат охирида Сора ўглига:
— Сен менинг орқамдан келмаганингда яхши бўларди. Рўзи-
муроднинг айтишига қараганда, у ерда қолганингда большевик-
лар сени етнмхонага олиб бориб тарбиялар эди, ўқитиб, одам
қилиб чиқарардилар. Агар умримиз боқий бўлса яна кўришардик.
Етнм Мурод ўғли онаси билан бўлган ана шу суҳбатдан сўнг
большевиклар мамлакати — ўз она-Ватанига яна қайтиш фикрига
тушди. У ўз диёрига бориб, етимхонада тарбияланиб, одам бўлиб
чиқишни орзу қилди, лекин ёш бўлгани учун бу мақсадини амалга
оширнш йўлини топишга ожизлик қиларди.
X
Рўзимуродшшг қишлоқ камбағаллари умумий йиғинида берган
снравкасига кўра. Мурод йўқолган куни эрта саҳарда уйидан чиқиб
Эшонқулбойнинг ҳовлисига бориб, қўйларни ўтлатиш учун даштга
ҳайдаб кетганди.
}ҳуйлар ҳали тўймай туриб, ҳавонинг авзойи бузилди. Аввал
қаттиқ шамол турди. Сал ўтмай шимоли-гарбдан қора булутлар