С а д р и д д и н а й н и й э с к и м а к т а б

дарё лабига олиб келганда у ерда фақат битта кема бор экан,
холос. Бой қорамоллари, рўзгор буюмлари, дон-дун ва шу сингарн
бор нарсаларини кемага ортибди: кеманинг юки меъёрдан ортиб
кетгани учун кемачилар бой ва хотинларининг кемага тушишларига
розилик бермабдилар. Бой ўзи ва оила аъзоларини дарёдан гуп-
сарда' олиб ўтишга мажбур бўлибди. Эшонқулбой уч хотинини
учта гупсарга ўтқазиб, ўзи бир гупсарга минибди, ўғли Истамни
орқасига мингаштирибди-да:
— Кўзларингни юм, икки қўлингни қўлтиғим остидан ўтказиб
мени қучоқлаб ол,— дебди. 1
1 Г у п с а р — мешга ўхшаш бўлиб. ичига дам бериб, катта сувлардан миниб 
ўтадилар.
169
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

Гиш о.идинда. хо,тп
11
ларп конилда дарёдан ўта бошлабдилар.
Дарёнинг ўртасигача гунсар бир қадар тннч борибди. Аммо дарё-
нинг тўлқинлп жонига етганда. бойнннг икки хотинп гунсарлари-
ни бошқара олмабдилар: аввал катта хотннн, унинг котидан кичнги
гуисардан йиқилиб. икки-уч марта сувга чўкиб юзага чиққач, тсз
оқар сувда гойиб бўлнбди. Фақат бой, Сора ва Истам дарёдаи
эсон-омои ўтнбднлар.
Сора ҳнкоясшшнг охирнда:
— Шундай қилиб, мен бойнинг ягона хотпмн, канпзаги, чўнони
ва ягона хизматкори бўлиб қолдим,— доб таькидлади.
— Истам нима бўлди?— доди Ктим.
— Истам дарёдан саломат ўтди, унй отаси ўзи билан бирга олиб
котди. Ной ҳоч қачон унн монииг олдимда ёлгиз қолдирмаиди,
монга ишонмайди, «душманлик қилиб, ўглимга шйкаст отказ.ма-
син», деб қўрқади.
— Войнпнг чўпон ,ва отимлари қани?— яна сўради Етнм.
Сора бу сўроққа жавоб бориш ўрнига, қочиб келинган кун
ҳикоясипи айтиб борди.