Qozoqboy yoldoshev, valijon qodirov, jalolbek yoldoshbekov

m
2.
3.
ВЧ
5.
6.
7.

5. 
   9.
   

Savol va topshiriqlar:
Jangdagi ishtirokiga qarab, Husayn Boyqaroning tabiatiga xos jihatlarni qanday izohlaysiz?
Navoiy Boyqaroning el manfaatiga xizmat qilishiga nima sabab- dan ishonardi?
Shoirning: “Haqiqat olomon tarafidadir. Haq so‘zni aytgan og‘izlarni qonatmoq emas, haqiqat tamalini qulatmoqqa ko‘tarilgan qo‘llarni kesmoq zarur” so‘zlari podshohga qanday ta’sir qildi?
Asarda Yodgor Mirzo tabiatiga xos belgilar tasviriga e’tibor qiling. Undan Navoiy orzu qilgan hukmdor chiqmasligiga asos toping. Shoirning Boyqaro hukmdorligi mustahkamlanishini istashi sababini izohlang.
Asarda tongning go‘zal tasviri nima uchun berilgan deb o‘ylaysiz? Jang vaqtini munajjim bashoratiga emas, balki aqlga tayanib belgilash kerakligi to‘g‘risidagi shoir fikriga munosabat bildiring. Matndan amir Badriddinning chaqqonligi tasvirlangan o‘rinlarni topib, izohlang.
Navoiyning xalq qudrati haqidagi fikrlarini qayta o‘qing va munosabat bildiring.

• 
  * *
  

Navoiy Husayn Boyqaro qarorgohiga qaytib, Hirotda tinchlik- osoyishtalik barpo qilganini bildirgach, podshoh oshig‘ich ravishda poytaxtga otlandi. Lekin birinchi mag‘lubiyatdan keyin yana ko‘p quv- vat to‘plab, hatto Astrobodni ishg‘ol etgan Mirzo Yodgor endi ko‘zla- rini Hirotga tikkan edi. Uning odamlaridan bir qismi Hirot tevaragi- da yashirin harakat qila boshlagan edi. Husayn Boyqaro tashvishda edi. Navoiy mumkin qadar ildam Hirotga yetishni, unda yangi kuchlar yig‘ib, dushmanning butun kirdikorlarini behuda qilishni maslahat ber- gach, Husayn Boyqaro lashkari bilan poytaxtga oshiqdi.
Voqealar barq¹ sur’ati bilan davom etdi. Husayn Boyqaro tun- kun yo‘l bosdi. Poytaxtga ikki-uch rabotlik masofa qolganda to‘xta- di. U, odat bo‘yicha, Hirot ulug‘larining istiqbolga chiqishlarini, tanta- na bilan shaharga kirishni orzu qilar edi. Lekin poytaxt go‘yo uning kelishidan butunlay xabarsizdek ko‘rindi. Hirot kar va sovuq. Husayn Boyqaroning rangi o‘chdi. Lashkar orasida duv-duv gap ketdi. Voqeani o‘rganmoq uchun yuborilgan odamlar shumshayib qaytishdi; ular poytaxtga yo‘l berk ekanini, qal’aning beklari Mirzo Yodgor tara- figa o‘tganliklarini bildirishdi. Lashkarda hayajon va sarosima yana kuchaydi.
Navoiy podshohning chodiriga kirdi. Rangsiz, g‘amgin, bo‘shashgan podshohga dalda berishga tirishdi.

• 
  Bu qanday xiyonat! — boshini dard bilan chayqab dedi Husayn Boyqaro. — Bevafo nonko‘r maxluqlar mening yuzimga qal’ani yopdilar!
  
• 
  Xiyonatkorlar o‘z chuqurlariga o‘zlari yiqilurlar, — dedi Navoiy ishonch bilan. — Jasoratni qo‘ldan bermaslik kerak. To‘g‘ri, ish g‘oyat mushkullashdi. Lekin umid, g‘ayrat va iymon bilan qadam qo‘yilsa, maqsad yo‘lidagi har qanday mushkulotni bartaraf qilmoq mumkin. Endi lashkarga yaxshi qaramoq kerak.
  
• 
  Bundan so‘nggi harakatlarimizni nechik tasavvur qilur- siz? — so‘radi Husayn Boyqaro o‘ychan boqib.
  
• 
  Hozir bu yerdan chekilmoq lozim, — javob berdi Navoiy ik- kilanmasdan. — Poytaxtda sadoqatli odamlar ko‘p. Ularning ko‘ma-