Qonun ijodkorligi bosqichlarini muhokama qilish orqali vaziyatga huquqiy baho bering

uch turi mavjud: 
rasmiy, norasmiy va ofitsioz.
Rasmiy inkorporatsiya
deganda normativ-huquqiy hujjatni chiqargan organ tomonidan to‘plam va majmua 
shaklida tizimlashtirish tushuniladi. 
Norasmiy inkorporatsiya
da tizimlashtirilgan to‘plamlar tuzish buning 
uchun maxsus vakolati bo‘lmagan idora va tashkilotlar tomonidan amalga oshiriladi (masalan, yuridik 
nashriyotlar tomonidan yoki ilmiy-tadqiqot muassasalari tomonidan tizimlashtirish).
Ofitsioz inkorporatsiya
deganda normativ-huquqiy hujjatlarni tizimlashtirish vakolatiga ega bo‘lgan idoralar 
tomonidan umumlashtirilishi va to‘plam yoki majmua qilib chiqarilishi tushuniladi (odatda, bunday 
tizimlashtirish Adliya vazirligi tomonidan amalga oshiriladi). Inkorporatsiyaning eng yuqori ko‘rinishi – 
qonunlar va boshqa muhim normativ-huquqiy hujjatlarni to‘plab, qat’iy tartib asosida mavzuli (predmetli) 
tizimlashdir. Bunda amaldagi barcha qonun hujjatlari yoki qonun hujjatlarining ma’lum bir sohasi, institutiga 
tegishli bo‘lgan normativ-huquqiy hujjatlar muayyan tartibda joylashtirib chiqiladi. 
Konsolidatsiya –
bu tizimlashtirishning shunday shaklidirki, bunda normativ-huquqiy hujjatlarning 
mazmuniga o‘zgartirishlar kiritilmaydi, lekin bu hujjatlar mustaqil yuridik akt sifatida o‘zining kuchini 
yo‘qotadi. Konsolidatsiya normativ-huquqiy hujjatlarni tizimlashtirishning inkorporatsiya va kodifikatsiya 
o‘rtasidagi oraliq shakli hisoblanadi. Konsolidatsiya natijasida bir turdagi ijtimoiy munosabatlarni tartibga 
soladigan turli xil yuridik kuchga ega bo‘lgan normativ-huquqiy hujjatlar umumlashtiriladi va shu asosda 
keraksiz takrorlanish hamda ziddiyatlar bartaraf etiladi. 
40. Huquq prinsiplari va normalari faqat hayotga tatbiq etilgan, maxsus muomala sub’ektlari harakatlarida 
amalga oshgan taqdirdagina huquq oliy ijtimoiy qadriyat sifatida namoyon bo‘ladi, shundagina u mazmun 
kasb etadi, jamiyat uchun ahamiyatga ega bo‘ladi. Agar huquq amalga oshirilmas ekan, oxir-oqibatda u 
o‘zining mohiyatini yo‘qotadi. Bilamizki, huquqlar normativ-huquqiy hujjatlarda mustahkamlanadi. Shunday 
normativ-huquqiy hujjatlar borki uning hamma normalari ishlamaydi yoki hamma uchun majburiy bo‘lmaydi, 
ya’ni istisno holatlar mavjud bo‘ladi.