berilgan.
G.Ford klassik menejmentni aniq maqsad - mehnat unumdorligini
oshirish, sarf-xarajatlarni kamaytirish, katta moliyaviy samaraga erishish
xizmatiga qo’ydi. Uning korxonalaridagi murakkab asbob-uskuna va jihozlar
ishlab chiqarishda misli ko’rilmagan samara berilishini ta’minlaydigan
texnologik va mehnat jarayonlarini yalpi sinxronlashtirishga moslashtirildi.
Ford birinchi bo’lib, eng kam ish haqi miqdori va 8 soatli ish kunini joriy
etdi. Uning ishlab chiqarishida yaxshi ishlagan har bir ishchi yaxshi ish
haqi olishi kafolatlanardi.
Har bir ishchi, mutaxassis o’z zimmasiga
yuklatilgan vazifa va ish qurolini takomillashtirishdan manfaatdor edi.
Biroq, bu turdagi ishlab chiqarish mexanizmi barqaror ishla-shining
samaradorligi ishlab chiqarish jarayonlarining hamda ishchi-larning ishlab
chiqarishda mehnatga qiziqishlari barqarorligi, iste’mol talabi va umuman
bozor muhiti o’zgarmasligiga bog’liq edi. Shuning uchun XX asr 30-
yillarida AQShda bozor va ijtimoiy muhitda jiddiy o’zgarishlar yuz bera
boshlashi bilan Genri Ford kompaniyasi muvaffaqiyatsizlikka yuz tutgani
tabiiy edi.
Yangi, bozor beqaror bo’lgan sharoitlarda ishlab chiqarish vazifalarini
muvaffaqiyatli hal etish uchun boshqaruvga
yangicha yondashuvlar va
tamoyillar zarur ekanligi ayon bo’lib qoldi. Klassik menejment amaliyoti va
uslubiy yondashuvlari texnika innovatsiyalari, ya’ni texnika taraqqiyotiga
zid bo’lib qoldi. Chunki klassik menejment mahsulot ishlab chiqarish tez-
tez o’zgarmaydigan, ish joylari etishmaydigan sharoitlardagina yuqori
samara keltirardi. Yangi sharoitlarda juda qisqa muddat ichida yangi
mahsulot ishlab chiqarishni o’zlashtirish zarurati kabi beqaror bozor muhiti
klassik menejmentdagi ishlab
chiqarishni sinxronlashtirish, mehnattaq-
simoti tizimi va mehnatni tashkil etishning qabul qilingan qoidalarini
barbod qila boshladi.
XX asrning birinchi yarmida mehnatni ilmiy tashkil etish uslubi deb
atalgan, amalda „teylorizm" qoidalariga
asoslangan menejment ishchi
zimmasiga me’yorlovchi (normalovchi) tomonidan qat’iy belgilab
qo’yilgan bir turdagi ishlab chiqarish operatsiyalarini boshqarishni taqozo
etardi. Bunda personaldan mustaqil fikr yuritish, ishlab chiqarishga doir
takliflar kiritish, tashabbus ham talab qilinmasdi.
Ammo ishchi kuchiga bunday yondashuv o’tgan asr 60 - yillaridan
boshlab samarasiz ekanligi yaqqol namoyon bo’ldi. Shuning uchun
G’arbning taraqqiy etgan davlatlarida personalni boshqarish iqtisodiyotda
hal qiluvchi omil ekanligi e’tirof etilib, ushbu soha fan sifatida shakllana
boshladi.
30
Bugungi iqtisodiyotda personalni boshqarish (personal menejmenti)
korxona(tashkilot) darajasida ishchi kuchi
salohiyatidan samarali
foydalanish uchun shart-sharoitlarni yaratish bo’yicha o’zaro bog’liq
tashkiliy-iqtisodiy va ijtimoiy chora-tadbirlar tizimidir.
Personalni boshqarishda xodimlardan yuksak samara olish, demakki,
korxona (tashkilot) faoliyatida yuksak pirovard natijalarga erishish ular
qiziqishini aniq maqsadlarni ko’zlagan holda o’zgartirishga qaratilgan
uzluksiz jarayondir. Hozirgi sharoitlarda personal
bilan ishlashningasosiy
maqsadi yuksak mas’uliyat, jamoa psixologiyasi, yuqori malaka,
mulkdorlik tuyg’usiga ega bo’lgan shaxsni shakllantirishdir.
Personalni
boshqarishda
Do'stlaringiz bilan baham: