76
samara beradi. Markazga intiluvchan martaba deyilganda,
asosiy o‘zakka, ya’ni tashkilot rahbarligiga intilish tushuniladi.
Masalan, xodimni uning uchun maqbul bo‘lmagan uchrashuvlaga
taklif etish, rasmiy yoki norasmiy kengashlarga chaqirish, uning
norasmiy axborot manbaiga yo‘l topishi, unga ishonch ohangida
murojaat qilish, rahbariyatning
ayrim muhim topshiriqlarini
bajarishi.
Martabani rejalashtirish va amalga oshirishning asosiy
vazifasi kasbiy va tashkilot ichidagi martabalarning o‘zaro
ta’sirini ta’minlashdir.
Bu ta’sir bir qator vazifalarni hal qilishni
nazarda tutadi, chunonchi:
—
tashkilot maqsadlari bilan ayrim xodim maqsadlarining
o‘zaro bog‘liqligiga
erishish;
—
martabani rejalashtirishning muayyan xodimga
qaratilishini ta’minlash, bundan maqsad o‘ziga xos ehtiyojlari
va
vazifalarini hisobga olishdir;
—
martabani boshqarish jarayonining oshkoraligini
ta’minlash;
—
«martabaning boshi berk ko‘chalari»ga barham berish,
amalda ularda xodimning rivojlanishi uchun imkoniyat yo‘q
bo‘ladi;
—
martabani rejalashtirish jarayoni sifatini oshirish;
—
muayyan xizmat sohasida o‘sishning ko‘rgazmali va
idrok etiladigan
mezonlarini shakllantirish;
—
personalning martabaga bo‘lgan layoqatini o‘rganish;
—
noreal umidlarni qisqartirish maqsadida xodimlarning
martabaga intilishiga asosli baho berishni ta’minlash;
— xizmat sohasida o‘sish yo‘llarini aniqlash. Bu yo‘llardan
foydalanish zarur vaqt va o‘rinda xodimlarga bo‘lgan miqdor va
sifat ehtiyojlarni qondiradi.
Xizmat martabasini nazorat
qilish turlaridan biri
ixtisoslashmagan
martaba
hisoblanadi. Masalan, yaponlar
shunday fikrga qat’iy amal qilishadi, ya’ni
rahbar-xodim
77
avvalo mutaxassis bo‘lishi kompaniyaning har qanday sohasida
ishlashga qodir bo‘lishi, faqat birorta vazifani bajarish bilan
cheklanib qolmasligi lozim. Inson xizmat pog‘onasidan ko‘tarilib
borib, kompaniyaga turli tomonlama
nazar tashlash imkoniyatiga
ega bo‘lishi, bitta lavozimda uch yildan ortiq ishlab qolmasligi
lozim. Agar sotish bo‘limining rahbari ta’minot bo‘limining o‘rni
bilan almashsa, bu normal hol deb hisoblashadi. Yaponiyada
aksariyat rahbarlar o‘z faoliyatlarining
ilk bosqichida kasaba
uyushmalarida ishlaganligi, bunday siyosat natijasida yapon
rahbari bir qadar maxsus bilimga ega bo‘lgan holda (bu bilim 5
yildan keyin o‘z kuchini yo‘qotadi) tashkilot to‘g‘risida
yaxlit
bir tasavvurga ega bo‘ladi, buning ustiga shaxsiy tajribasini
orttiradi.
Do'stlaringiz bilan baham: