Pedagogika kafedrasi «pedagogik riskologiya»

- boshqaruvning birinchi darajasi, jamiyat rivojlanishining turli davriy bosqichlarida institutlar faoliyat mexanizmini aniq tushuntira olishga qodir bo’lgan falsafiy, pedagogik, siyosiy, iqtisodiy va sotsiologik kontseptsiyalarning majmuasidan tarkib topgan boshqaruv nazariyasi;

- boshqaruvning ikkinchi darajasi, boshqaruvning turli ob’ektlarining yig’indisi, amaliy bilim va ko’nikmalarning birligi sifatida, aniqroq aytganda, jamiyat taraqqiyotini ta’minlash maqsadida, fundamental ilmiy nazariyalarni (matematika, mantiq, psixologiya, akmeologiya) qamrab olgan amaliy fan.

Boshqaruvning maqsadi, sohalari, yo’naltirilganligi, qo’llaniladigan usul va texnikalarini inobatga olgan holda uni umumiy, xususiy, tezkor, taktik va strategik kabilarga ajratish mumkin.

Strategik boshqaruv deb, aniq maqsadni amalga oshirish uchun, institutlar faoliyatini tartibga soladigan umumiy, xususiy, tezkor, taktik boshqaruv turlaridan shaklan va mazmunan dolzarblik, muhimlik jihatlari bilan ajralib turadigan jarayonning alohida turiga nisbatan aytiladi.

Strategik boshqaruv, ijtimoiy, siyosiy, iqtisodiy institutlarning hayotidagi birinchi ko’rinishdan ikkinchi ko’rinishga o’tish holati, ularning sifat nuqtai nazaridan yangi o’sish holatiga chiqish jarayonini ta’minlash bilan bog’liq bo’lib, bu tushunchaning genezisiga e’tibor qaratsak, bevosita insonlar tomonidan dunyoning barpo etilishi va uning evolyutsiyasini idrok etishning birinchi urinishlariga borib taqaladi.

Bu o’z navbatida, jamiyat hayotining barcha sohalarini (ijtimoiy, iqtisodiy, siyosiy, ma’rifiy) chuqur ilmiy o’rganib, aniqlangan muammolarni tahlil qilishda ilmiy asoslarga tayanish lozimligini taqozo etadi. Bundan ko’zlangan maqsad esa, milliy manfaatlarni himoya etishdan iborat bo’lib, strategik boshqaruvni samarali amalga oshirish uchun mavjud resurlarning imkoniyatini aniqlab, foydalanish tartibini belgilab olishdan iborat.