23
rivojlanishi uchun kerak bo`lgan zaxira to`qimalar hosil bo`ladi. Bu qo`shaloq
urug’lanish deb ataladi. Bu jarayon 1898 yil rus olimi S.G.Navalin tomonidan
aniqlangan bo`lib, barcha yopiq urug’lilarda bir xilda sodir bo`ladi.
Urug’langan tugunchadan meva shakllanib ichida murtak,
endosperm va
urug’ qobig’idan iborat bir yoki bir necha urug’ hosil bo`ladi. Tugunak devorlari
mevaning devorlariga aylanadi.
O‘simliklar urug‘larining kimyoviy tarkiblari o‘ziga xos bo‘lib, ularda
yuqori molekulyar birikmalar ko‘rinishidagi zaxira moddalari ko‘proqdir. Ular
pishish davriga kelib to‘liq to‘planadi va urug‘ning unib chiqish davrida sarflanadi.
Moyli urug‘larning asosiy zaxira moddalari lipidlar hisoblanadi.
Urug’larda zaxira oqsillar oqsil tanachalari yoki
aleyron donlari
, zaxira
uglevodlar -
kraxmal donlari
ko`rinishida to`planadi. Ammo moyli urug’larda
kraxmal urug’lar rivojlanishining boshlang’ich
bosqichlarida uchraydi, urug’
yetilishi bilan yo`qoladi va murtak hamda endosperm hujayralari lipidlar bilan
to`lib boradi.
Biroq, endosperm faqat zaxira to’qima deb hisoblanmaydi. Uning
tarkibida vitaminlar, fermentlar,
oqsillar, nuklein kislotalari va nukleoproteidlar
mavjudligi aniqlangan
.
Rivojlanayotgan murtakka zaxira moddalar unda fotosintez qobiliyati paydo
bo`lgunicha kerak bo`ladi.
Urug’ning yetilishi boshlanishida endosperm murtakka nisbatan fiziologik
faol bo`ladi, keyinchalik murtak rivojlana boshlaydi va endospermning zaxira
moddalaridan foydalanadi. Turli xil urug‘larda murtak va endospermning nisbati
har xil saqlanib qoladi.
Urug’larning rivojlanishi vaqtida endospermning
yetilishi har xil
o`simliklarda turlicha namoyon bo`ladi:
ba’zi holatda u qisman ishlatiladi va
yetilgan urug’larda saqlanib qoladi, boshqa hollarda to`liq foydalanilib, bunda
yetilgan urug’lar murtakdan va uning qobig’idan,
endosperm esa bir qavatli
to`qimadan iborat bo`ladi. Ikkinchi holda murtakning o`sishi va rivojlanishi uchun
kerakli zaxira oziq moddalar murtakning o’zida va urug’ pallalarida to`planadi.
24
Demak, urug‘ murtakdan va endospermdan, ya’ni murtakning rivojlanishi
uchun zarur moddalardan, hamda ularni qoplab turuvchi qobiqdan tashkil topgan.
Mevaning rivojlanishi urug‘ning rivojlanishi bilan bir vaqtda boradi.
Mevalarning biologik ahamiyati shundaki, ular urug‘larning
tarqalishiga
yordam beradi. Mevaning po‘sti urug‘ning qurib qolishidan va har xil
zararlanishlardan saqlaydi.
Meva yopiq urug‘li o‘simliklar uchun xos bo‘lib, gulda urug‘lanish
jarayonidan so‘ng urug‘chi tugunchasi va gulning boshqa a’zolari ishtirokida
rivojlanadi. Meva urug’ naychasi va gul tugunchasining boshqa elementlari -
ustuncha va tugunchadan shakllanadi. Urug’ tugunchasi urug’langanidan keyin
tuguncha devorlaridan ajraladigan yoki ajralmaydigan meva atrofi hosil bo`ladi.
Meva atrofi yog’ochsimon, yog’ochlangan, qattiq, (yong’oq, danak) yoki
yumshoq, sersuv (rezavorlarda) bo`lishi mumkin.
Ba'zi mevalarning hosil bo`lishida tuguncha va ustuncha bilan birga gulning
boshqa
qismlari - gul bandi, kosacha, gul pardalari ham ishtirok etadi.
Tugunchadan tashqari, gulning barcha a’zolari ishtirok etgan mevalar pardali yoki
soxta mevalar deb yuritiladi.
Moyli urug’larga urug’lari yig’im-terimdan so`ng turli ko`rinishdagi
buzilmaydigan meva bandlari ichida qoladigan mevalar ham kiradi. Shu sababli
ularni urug’lar emas balki mevalar (meva-urug’, meva-yong’oq, meva-don, yoki
oddiy qilib, urug’, yong’oq, don) deb atash mumkin. Haqiqiy urug’larda esa meva
qobig’i ularning yetilishi va yig’im-terim vaqtida ajralib ketadi.
Pishib yetilgan meva po’sti
Do'stlaringiz bilan baham: