Microsoft Word qaynona ahmad lutfi ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
22
тайинлади. Онаси Мустафо ёққан ёқмагани сўраши билан Аминанинг юзи қизариб ерга қаради. 
Бу ҳолни эшитган Маҳмуд оға «Сукут — аломати ризо» дея ўйлади.
Бир куни Юсуф афандини топиб Мустафога Аллоҳнинг амри билан қизини беришини 
айтди. Хайрли турмуш, бахт-саодат тилади. Икки дўст бу мавзуда бироз суҳбатлашдилар. 
Маҳмуд оға розилигини сабаби яхши оила эканлигини бир бор эслатгач: 
— 
Мен учун яхши турмуш муҳим. Қизимни олтин кумуш инжулар билан безатганингиз 
билан турмуши яхши бўлмаса бойликни бир пуллик қиймати йўқ. Ишонаманки, қизим борган 
жойида келинлик бурчини адо этади. Катталарни ҳурмат-иззатда ва хизматда қусур қилмайди. 
Албатта, ҳали ёш, камчиликлари бор. Агар қасддан камчиликка йўл қўядиган бўлса, бу бошқа 
гап. Фақат билмасдан қилса, хатоларини кечирсангиз, қизидан айрилган бағри ёниқ отага 
тасалли берган бўлардингиз, — деди.
Оға сўнгги сўзларини айтаётиб, бошини буриб деразадан ташқарини кузатаётган қилиб 
кўрсатди. Аммо Юсуф афанди унинг кўзларида пайдо бўлган ёшларини пайқади. Юсуф афанди 
бир муддат оғани ўз ҳолига қўйди. Сўнг дона-дона қилиб шундай деди: 
— 
Оға, мен сизни яхши кўраман. Сизнинг кўнглингиз ўксиса, мен ҳам хафа бўламан. Амина 
борган жойида беҳузур бўлса, менинг ҳам виждоним қийналади. Агар бу уйда Амина яхши 
яшашига ишонмасам, уни сўраб бормас эдим. Мустафо олийжаноб йигит. Уни ўзингиз ҳам 
яхши биласиз. Онасига келсак ажойиб аёл. Мустафодек йигитни йигирма йил тарбиялаб вояга 
етказган аёл Мунаввархоним. Яна очиқроқ айтадиган бўлсак, бу уйда қизингизни қайнона эмас, 
ўз фарзандидек бағрига босувчи, меҳрибон бир она кутади. Бунга ишончингиз комил ўлсин. 
Қизингиз Мунаввархонимдан фақат инсонийлик ва яхшилик кўради. Сохталикни билмайдиган, 
самимий аёл Мунаввархоним. Бир кун келиб бу ишга сабабчи бўлган каминга раҳматлар 
айтасиз, иншааллоҳ.
IV 
Мунаввархоним қирқ ёшларда, бўйи ўртадан баланд, ориқ ҳам, семиз ҳам бўлмаган гўзал 
юзли бир хоним. Йилларнинг гоҳ вазмин, гоҳ маҳзун шамоллари сочининг ярмини оқартирган. 
Юзида пайдо бўлган бир-икки чизиқ, гоҳи-гоҳида тақиладиган кўзойнак етукликдан кексаликка 
қўйилган илк одимдир. Агар исми жисмига, хулқига, ўзига мос хонимга мисол излаш лозим 
бўлса мисоллар бошида Мунаввархоним турарди. Хатти-ҳаракатларидаги самимият Мунаввар 
(
нурли ва нурланган) исмини олишга лойиқ эканлигини исбот этадиган даражада очиқ 
ойдиндир. Қўшнилар ҳурматини қозонган, вазмин, сокин аёл. Лозим бўлмаганда сўзлаш унга ёт, 
ўйламасдан сўзлаш унинг луғатида йўқ. Шу сабаб сўзлаган сўзидан пушаймон бўлмайди. Гўё 
жимлиги учун афсус чекмагани каби. Кичиклигидан бери тўйларда ҳам тақинчоқ тақмаган. 
Мақсад — бир фақир кўриб, менда ҳам бўлсайди, деб ўксинмасин. Мунаввархонимнинг 
тақинчоқ тақмаслиги билан иш битадими? Йўқ. Тўйларга мақтаниш, кўз-кўз қилиш, учун 
қимматбаҳо тақинчоқлар тақин келувчилар озми? Фақирларни хаёлларидан ўтказмайдиганлар 
кўп. Шу сабабли Мунаввархоним тақинчоқ тақса-да, тақмаса-да фақирнинг кўнгли ўксийди. 
Фақат Мунаввархоним бу кўнгилсиз ишга ўз ҳиссасини қўшишни истамайди. Кимки балчиққа 
ботса эс-ҳушига келгач бу ишдан ўзини тортиши табиий. Ёмонга қўшилган яхшиланмайди.
Мунаввархоним жағи очиқ, эзма хотинлардан эмас. Суҳбатни ҳам, сукут сақлашни ҳам 
билади. Ноўрин сўзламайди. Бир куни ғийбатга чоғланган бир аёлга: 
— 
Аллоҳ сизни ҳам, уни ҳам, мени ҳам авф этсин, — дейиш билан кифояланди. Аёл 
ҳовлиқди: 
— 
Аллоҳ мени нечун кечиради?
— 
Чунки сиз динимиз тақиқлаган нарсани қилдингиз, гап ташидингиз, у айтган гапни менга 
етказдингиз. Бу иш гуноҳ, тўғри эмас. Мабодо гапирган бўлса ҳам, менга айтмаслигингиз 

---

Қайнона (роман). Аҳмад Лутфи Қозончи