Айтматов Ш. боранлы бандирги

қара сукнодан тигилген шинели еле ядымнан шықпапты.
Жолдан көп шетте, таў етегиндеги бизиц аўылда қазы
кийимин кийген адамныц көриниўи үлкен ўақыя еди.
14
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

Адамлар дәслеп оны армияда командир болған, сон-
лыктан аўылда да баслық болады_десип жүрди. Соцынаи
оныд ҳеш қандай командир емес екени, ал баяғы ашлық-
та аўылдан темир жолда ислеўге кетип хабарсыз жоғал-
ған Тастанбектиц баласы екенн анықланды. Сол Тастан-
бектиц баласы—Дүпшеи бул жерде мектеп ашып, бала
оқытыўға жиберилгенге усапды.
Ол ўақытта «мектеп», «оқыў» деген сөзлер жацалық
еди. Сонлықтан адамлар буныц не екениие онша түсине
бермеди. Биреўлер еситкенине нсенсе, екиншилери бүны
өсек сөз деп жүрди. Егер кешикпей оларды бир жерге
жыйналыўға шақырмаса 
биротала умытып та кетерме
еди, мүмкин мектеп жөнинде адамлар мениц аталас аға-
йым көп ўақытқа шекем:—«Тағы бул не жыйналыс? Бәр-
қә кисини ҳәр қыплы мәниссиз, бос нәрселер ушын жу-
мыстан қалдырады» деп гүцкилдеп жүрди. Бирақ, сонда
да ол арық атын ертлеп, қамшысын алды. Өзин қәдир-
лейтуғын ҳәрбнр еркек кисн тәртип бойынша пияда жүр-
меўи керек еди. Оныц кейнинен қоцсы балалар 
менен
бирге мен де сол жаққа кеттим.
Бпзлер солқылдаўымыз бенен жыйналыс болатуғын
бийиклнкке жуўырысып келгенимизде, атлы-пняда адам-
лардыц алдында баягы қара шннель кийгеи аққуба жи-
гит сөз сөйлеп тур екен. 
Бнз оныц даўысын жақсырақ
еситпекшн болып, журтты 
ийтермелеп, алға шықтық.
Сол ўақытта жыртық постын кнйген бир ғарры үйқыдан
оянғандай бирден оныц сезин бөлди: