Ketma, tur, tingla arzi holimni,
Arz etay holi purmalolimni.
Qani ul damki, sen eding yorim,
Munisim, hamdamim, madadkorim.
Sening og‘ushi iltifotingda
Rohat etmishdi jismi bemorim.
Meni behuda tashlading-ketding,
Nega o‘ldirmading-da, tark etding.
Kel, ayoqingg‘a qon bo'lub to‘kulay,
Bir nafas dardi hajrdan qutulay.
Kel, go‘zal dilbarim, kel,
sochingni
Bir taray, bir o‘pay-da, so‘ngra...
Meni behuda tashlading-ketding,
Nega o‘ldirmading-da, tark etding.
Abdurauf Fitratning ko‘p qirrali ijodkor ekanini ta ’kidlagan
edik. Uning lirik merosi ham she’riyatning turli janrlaridan tashkil
topgani va bu asarlar mavzusi rang-barang insoniy hislami o‘zida
mujassam etganini alohida ta’kidlamoq lozim.
Avvalgi darslarda Siz b ilan sh o im in g ijtim oiy-siyosiy
mavzusidagi she’riariga to ‘xtalgan bo‘lsak, bugun uning
ishqiy
lirikasiga oid ajoyib bir asar bilan tanishamiz.
Bu she’ming yozilish tarixi alohida bir qissa bo‘lib, hozir uni
to ‘liq hikoya qilib berishning mavridi emas. Faqat bir narsani
aytamizki, shoir hayotida chuqur iz qoldirgan iztirobli sevgi tarixi
bu she’ming yozilishiga turtki bergan. Unda ko‘nglining suygan
d o ‘stidan ayrilgan lirik qahram on
iztiroblari quyuq badiiy
bo‘yoqlarda ta ’sirli ifodalangan. Garchi, mazkur she’r barmoq
vaznida bitilgan bo‘lsa-da, unda mumtoz lirikamizga xos bo‘lgan
badiiy o‘xshatislilar, jonlantirish, istiora, qochirim singari adabiy
san’atlardan keng foydalanilgani diqqatni tortadi. Bu narsa shoir
tarjimayi holida aytganimiz — Fitratning Sharq mumtoz adabiyoti-
ning katta bilimdoni bo‘lgani ta ’siridir.
S he’r lirik qahram oni uchun suyukli yor faqat k o ‘ngil
quvonchi, dildorlik ram zi emas. Uning ruhiyatini tinim siz
qaqshatadigan g‘am-u qayg‘ulardan panoh, qalbini yupatib taskin
bemvchi mehribon ham u!
U bilan o‘tgan kunlar munis kunlar edi,
dilga hamdam, ruhga
madadkor bor edi. Dunyo va tiriklik tashvishlaridan zada bo‘lib
ketgan jism-u jon faqat yor og‘ushidagina orom topar, bir muhlat
hayot og‘riqlarini unutardi.
Ayriliq iztiroblari oshiq ko‘ngilni mutlaqo abgor — xor qildi:
u bunday ko‘rgilikdan o ‘limni — barcha azoblardan birdaniga
qutulmoqni afzal biladi. Agar yor qaytsa, u yana bir dildorlik
ko‘rsatsa, oshiq uning oyoqlariga nafaqat o‘tli yosh, balki qon
bo‘lib to ‘kilishga — uning amri-la qurbon bo‘lmoqqa rozi...
Fitratning bu she’ri uning ijodkor do‘sti Cho‘lponning ishqiy
mavzudagi asarlariga hamohang ekanini ham e’tiborga olaylik. Go‘yo
ikki buyuk qalb va qalam egalari bu borada ham ijodiy raqobatga
kirishib, yangi vazn — barmoqda o ‘zbek she’riyatining nodir
namunalarini yaratgandilar...
Xulosa qilib aytganda, o‘zbek milliy she’riyati, prozasi, maorifi,
tilshunosligi, adabiyotshunosligi, jamiyatshunosligi singari o‘nlab
sohalar oyoqqa turisliiga, rivojiga ulkan hissa qo‘shgan Abdurauf
Fitratning hayoti va ijodiy yo‘li barcha zamonlar uchun ibrat
namunasi bo‘lib qolishi shubhasizdir.
Siz bilan biz bu alloma faoliyatidan Vatanni,
Millatni, Xalqni
qanday sevmoq lozim, uning taqdiriga daxldor masalalarga qanday
yondasliib, ulami qay taxlit yechish to ‘g‘ri bo‘lishini o‘rganisliimiz
ham qarz, ham farzdir!
0 ‘tgan ajdodlarimiz merosidan faxrlanish, albatta, kerak. Biroq
bu merosning mazmun-mohiyatini chuqur bilmay, his qilmay,
u bilan og‘izdagina maqtanib yurish durust ish emas. Qachonki,
Fitrat, Cho‘lpon, Abdulla Qodiriy singari
millatparvar bobolarimiz
qalbida yongan yurt ishqi yuraklarimizga ko‘chib o‘tsa, biz bu
olovni asrab-avaylab, u bilan kelgusi nasllar ko‘nglini yoritsak,
shundagina o‘tmish ajdodlarimiz xotirasiga munosib avlod sanalamiz!
Do'stlaringiz bilan baham: