6. Ona uchun vatan va o‘g‘il tushunchasi qay tarzda birlashib ketganini
tushuntirib bering.
7. Ona bolam jangda o‘lmasin, deb ibodat qilyapti, mabodo, ajali yetgan
bo‘lsa, zimdan uning qanday jon berishini istayapti?
8. Siz o‘zingizni she’rdagi o‘g‘il o‘rniga qo‘yib ko‘ra olasizmi?
9. Shoir nima uchun qisqa-qisqa misralardan iborat vazn tanlagan?
10. She’m iyodoling.
IT HAQIDA DOSTON
Quyosh o'ynar javdar xirmonda,
Chiptalarda nuri tillarang.
Bolaladi ona it tongda,
Yetti kuchuk tug‘di mallarang.
Yuvib-tarab tillari bilan,
Oqshomgacha erkaladi u.
Ona itning issiq bag‘ridan
Qor ustida erib oqdi suv.
Oqshom payti, tovuqlar endi
Qo‘nog‘iga tizilishgan dam
Uy egasi xo‘mrayib keldi,
Qopga soldi yettovini ham.
Sho‘rlik ona chopdi ketidan,
Uzoq-uzoq quvlab bordi u.
Muzdek terlar oqib etidan,
Achchiq-achchiq uvlab bordi u.
Botqoqlardan kechib o‘tdi loy,
Oyoqlari toldi, urindi.
Qaytar ekan tom ustida Oy
Bolasiga o‘xshab ko‘rindi.
Sho‘rlik yana bolasin so‘rab,
Ko‘kka boqib uvladi xasta.
Yangi Oy ham asta g‘ildirab
Tushib ketdi ufqdan pastga.
Bechoraga ermaklab, kulib,
Non o‘rniga
otishgandek tosh,
It ko‘zidan yulduzlar bo‘lib
Qorga oqdi tomchi-tomchi yosh.
23 — Adabiyot, 8 -sinf
3 5 3
K o‘rib o ‘tganimiz «Ona ibodati» she’rida ona va o ‘g‘il timsoli
orqali vatan mavzusi yoritilgan edi. «It haqida doston»da shoir
it bahonasida ona mavzusini qalamga oladi.
«Quyosh javdar xirmon uzra o ‘ynagan»
ko‘klam kezda tong
mahali ona it bolalab, yettita tug‘di. Oqshomga qadar ularni
shunday
yalab-yulqab erkaladiki, bu issiq mehrdan go‘yo qor
ustida suv erib oqdi. Kech tushdi.
«Tovuqlar endi q o ‘nog‘iga
tizilishgan dam»
uy egasi xo‘mrayib kelib, itning yetti bolasini
qopga soldi-da, uzoq-uzoqlarga olib ketdi. Ona it bilan uning
necha pullik ishi bor?
Unda rahm-shafqat, ona dardini his qilish,
insof qayoqda?
Ona it sho‘rlik achchiq-achchiq uvlab, muzdek terlar oqizib,
egasining ketidan quvlab bordi. Loylar kechdi, holdan toydi. Oxiri,
umidini uzib,
orqaga qaytar ekan, tom ustidagi oppoq Oy ham
bolasiga o‘xshab ko‘rindi. Dardi yangilandi: ko‘kka boqib, bolasini
so‘rab, yana nola-fig‘onlar qildi. Bu og‘ir g‘am-alamga chidolma-
ganday, Oy ham ufqdan pastga tushib ketdi.
Oxiri:
Bechoraga ermaklab, kulib,
Non o'rniga otishgandek tosh,
It ko'zidan yulduzlar bo‘lib
Qorga oqdi tomchi-tomchi yosh.
Asardagi timsollar soni ko‘p emas:
ona it, uning yetti bolasi, uy
egasi, Quyosh, Oy, javdar xirmoni, qop, qor, muzdek ter, k o ‘z-
yoshi...
Bu yerdagi har bir timsolning alohida badiiy yuki, tashiydigan
m a’nosi bor. Asosiy nuqta — tongda bolalagan ona it quvonchining
kechga borib fojiaga aylangani. Birdaniga yetti bolasidan ayrilib
qolgan onaning dod-u faryodiga chidab bo‘ladimi? Hatto,
osmon-
dagi Oy ham onayizor itga bolalarini eslatadi.
Itki shunchalar farzandsevar bo‘lsa, onalarimizdagi bizga bo‘l-
gan mehming taftini nima bilan, qanday o‘lchaymiz?! Sezib turib-
sizki, she’rdagi it shunchaki it emas — u ona! Shoiming unga
qattiq rahmi keladi. She’r ana shu yuksak darajadagi rahmdillik
mahsuli yanglig‘ qog‘ozga tushgan.
Modomiki,
shunday ekan, onaning qadriga yetish kerak.
Modomiki, shunday ekan, itga ham rahm qilish lozim.
Modomiki, shunday ekan, itga ham farzand shunchalar shirin.
Modomiki, shunday ekan, odamzod itga ham ozor bermasligi,
uni bolalaridan ayirmasligi zarur.
Ushbu asarning tarbiyaviy ahamiyati shundan kelib chiqadi.
Do'stlaringiz bilan baham: