Ўзбекистон республикаси олий ва ўрта махсус таълим вазирлиги тошкент давлат шарқшунослик университети

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

---

139 
Амалий машғулот 3 
 
АРАБ ОЛАМИДА ҲИКОЯНАВИСЛИК (ХХ АСР 70- 80 ЙИЛЛАР) 
Замонавий Қувайт ҳикоянавислигига Қоҳирада тамал тоши қўйилди.
Ўшанда (40- йилларда) бир гуруҳ Қувайт ёзувчилари Мисрда таҳсил ола 
туриб “Ал- Бааса ” журналини 1946 йилдан нашр қила бошладилар. Биринчи 
ҳикоя 1947 йилда нашр юзини кўрди. Унинг муаллифи Холид Халаф فلخ دلاخ
бўлиб, ҳикоянинг номи “Сув ва осмон орасида” (ءاملا نيب) эди. Ёзувчининг 
биринчи нашр этган тўплами “Ёшлик орзулари” (بامسا ملاحا(номи билан 
аталади. У 50 йиллар бошида чоп этилган эди. Бундан кейин кетма кет бир 
қанча тўпламлар нашр этилди. Бу биринчи Қувайт замонавий 
ёзувчиларининг тўплами эди. Булар: Аҳмад ал-Адваний
ىناودعلا دمحا , Юсуф 
аш-Шоижий
ىجياشا فسوي , Холид ал –Бурбалилий
ىللبرغلا دلاخ ва бошқалар.
Бу ёзувчилар авлоди Мисрда ривож топган ҳикоянависликнинг 
тажрибасидан кўп фойдаландилар, чунки уларнинг аксарияти Мисрдаги 
мактаблар ва университетларда таҳсил олишган. Ёки улар Мисрга такрор ва 
такрор келишар эди, шунингдек, бошқа араб мамлакатларига (асосан араб 
Машриқи Сурия, Ливан, Ироқ ва ҳ.к. ). Ҳикояларнинг мавзулари эса 
Қувайтнинг ижтимоий воқелиги билан боғлиқ эди. Ва уларда романтизмга 
хос ҳиссиётга бурканиш яққол сезилар эди. 
Сўнг иккинчи авлод ёзувчилари адабиёт майдонига кириб келишди. 
Улар бошида Сулаймон аш- Шотий 
ىطشا ناميلس турар эди. Улар ҳикоя ёзиш 
техникасида, уни ўзлаштиришда катта илдам қадам босдилар, шунингдек, 
ижтимоий масалаларни кенг талқин қилишди. Аксарият ҳолда уларнинг 
ҳикоялари газета ва журналларда чоп этилиб, камроқ китобларда тўплам 
равишда пайдо бўлди. Бу авлоддан анча забардаст ёзувчилар етишиб чиқди, 
улар орасида ёзувчи аёллар ҳам кам эмас эди.
Учинчи авлод Қувайт ёзувчилари бошида Исмоил Фаҳд Исмоил
(ليعامسا دهف ليعامسا) , Валид ар Ражаб (بجرلا ديلو), Сурайё ал Бақсамийايرث ىمصقبلا, 

---

140 
Лайло ал Усмон туришди. Лайло ал Усмоннингىليل نامثعلاикки тўплами: 
“Идишдаги аёл” (ءانا ىف ةارما) ва “Жўнаш” (ليحرلا). Унинг тўпламлари ўз 
китобхонларини тезда топди ва доимо ўқиб келинмоқда. 
Бу авлод ҳикояларида ижтимоий ҳаётга янги қараш билан ажралиб 
турилади, бу қарашлар Қувайт жамиятида рўй бераётган жуда катта ва тез 
ўзгаришлар билан мутаносиб эди. Шунингдек улар бадиий шаклларга 
эътибор бериб ва ҳикоя жанрига қўйилган талабларга риоя қилар эди.