Microsoft Word shaytanat1 ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
189
ogohlantirmoqchi. Agar ertaga ularning o‘ligi topilsa, ko‘pchilik mendan gumonsiraydi. 
Soliev barmoqlari bilan stol ustini chertib, indamay o‘tirgan holda Zohidning so‘zlarini 
tinglar edi. Zohid voqeani to‘g‘ri talqin qilib, to‘g‘ri xulosa chiqarayotgandi. 
— Siz boshqacharoq fikrdasiz shekilli? — dedi Zohid bir oz qo‘polroq ohangda. 
Soliev bu ohangdan og‘ringan bo‘lsa-da, sir boy bermadi. Ustol ustini chertishni bas 
qilmay, indamay o‘tiraverdi. Zohid shu tobda «bu odam nima uchun bunday o‘tiribdi», 
deb fikrlashga qodir emas, asablari tushovini uzib, unga bo‘ysunmay qo‘ygan edi. U 
tirsagini ustolga tirab, boshini changalladi, so‘ng ustolni mushtladi. Soliev shundan 
keyingina tilga kirdi: 
— Ana endi o‘zingga kelding, — dedi xotirjam ohangda. — Shunaqa paytlarda yorilib 
turish ham kerak. Uch marta chuqur nafas ol. Barmoqlaringga tikilib tur. Hech nimani 
o‘ylama. O‘ylama. Uyda o‘zing yolg‘izsan. Hech kim yo‘q... Hech kim kelgani ham yo‘q... 
— Qo‘ysangiz-chi, Maqsud aka, — dedi Zohid o‘rnidan turib. 
— O‘zingni bos. Bunaqa paytda mushtni emas, kallani ishlatish kerak. Xo‘sh, endi o‘yla: 
bunaqa voqea avval ham bo‘lganmi? Yo‘q. Avval sen kichkina bir bo‘limda inspektor 
eding. Endi prokuraturada tergovchisan. Avval mayda baliqlarni ovlarding. Endi 
kattalariga qarmoq tashlayapsan. Birinchi ishingni tuzukroq boshlashga ham 
ulgurmading. Ikkinchi ishing kimgadir yoqmayapti. Menga bunday qiliq qilishmaydi. 
Chunki fe’limni bilishadi. Meni boshqacharoq tarzda ogohlantirishadi yoki qo‘rqitishadi. 
Komilovning ishini chuqurlashtirish kerakmas. Angladingmi? Biz ochiq ishlayapmiz, 
boshqa ilojimiz ham yo‘q. Ular ko‘rinmas odamga aylanishgan. Biz ular bilan poygaga 
chiqqanmiz. Marraga biz avval yetib borsak, niqobni yirtamiz. Haqiqatni ochamiz. Ular 
yetib olsa, zirhdan niqob yasab, yo‘limizni to‘sishadi. Hozir ular oldinroqda ketishyapti. 
Ular hamma narsani bilishadi. Hatto sening oilaviy siringgacha ularga ma’lum. Nima 
deysan? 
— Nima derdim? — Zohid o‘ylagani bilan tayinli javob topa olmadi. — Ko‘zimni chirt 
yumib, marraga qarab yuguraveraman...