Microsoft Word shaytanat1 ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
150
O‘shandan beri Zaynab bu xushsurat mashhur ashulachi bilan bir to‘shakda yotadi. 
O‘g‘irlanib, qorong‘i uyga qamalganida qo‘rquvni haydab chiqara olgan, nafasini 
qaytargan, badaniga iliq harorat bergan g‘alati his yo‘q. Elchinning erkalashlari, 
ehtiroslari unga ta’sir etmaydi. O‘zini xuddi ertaklardagi tosh malikaday sovuq his etadi. 
Kinodagi qizning qichqirig‘i Zaynabning xayollarini to‘zitdi. Beixtiyor o‘girilib, tamoshaga 
qaradi. Hozirgina jufti bilan yayrab ashula aytayotgan qiz, ko‘zlari kosasidan chiqquday 
ahvolda, dahshatga tushib o‘tiribdi. Ro‘parasida... ikki lunjini shishirib olgan ilon 
tebranyapti... «Hozir yigiti kelib tayoq bilan uradi», deb o‘yladi Zaynab. Chindan ham 
yigit keldi, ammo qo‘lida tayoq emas, miltiq bor edi. Bir o‘q bilan ilon jon berdi... ular 
yana qovushdilar... 
Zaynab xayolan o‘zini shu qiz o‘rnida, erini esa tebranayotgan ilon o‘rniga qo‘ydi. Bu 
ilonga kim bas kela oladi? Jamshidmi? 
4 
 
— Hozir borolmayman, dedi. Oshnasi unga bir narsalarni o‘qib beryapti shekilli? 
Jamshid shunday deb, aybdor bola singari boshini egdi. U xo‘jayin buyrug‘ini ado 
etolmadi. Otarchini topdi-yu, olib kelolmadi. To‘ydan oldin bo‘lganida qo‘l-oyog‘ini 
bog‘lasa-da, buyruqni bajarardi. Endi uning «kuyov» degan unvoni bor. Kuyovni 
payg‘ambarlar siylaganida Asadbekning yugurdagi siylamas ekanmi?.. 
Asadbek jag‘iga musht yeb, gangiganday bo‘ldi. Nima bu — nozmi, to‘nkalikmi yo atayin 
g‘ashiga tegmoqchimi?.. 
— Oshnasi kim? — dedi Asadbek, gangiganini yashirishga urinib. 
— Jinnixonada yotgan olim ekan. 
— Qanaqa olim? 
— Tarixchi ekan. O‘n yildan beri kichik ilmiy xodimlikdan bir enlik ham siljimabdi. 
Betgachoparroq ekan. Xo‘jayinini behurmat qilarkan. 
— Xo‘jayinni behurmat qilsa... tuzuk-ku? Kim ekan xo‘jayini? 
— Katta olimmish, Xolidiy degan. Jinnixonaga o‘shaning buyrug‘i bilan yotqizilgan ekan. 
— Jinniligi rostmi? 
— Soppa-sog‘ deyishdi-ku? 
— Qani, opachang bilan ula-chi meni. 
Jamshid telefon go‘shagini ko‘tarib, raqamlarni chaqqonlik bilan terdi. Tabibboshi 
xonasida yo‘q ekan, uni topib kelgunlaricha picha fursat o‘tdi. 
— Xolidiy degan odam sizga buyruq beradigan bo‘lib qolibdimi? — dedi Asadbek 
tabibboshining salomiga alik olmay. — Kimning qudasi? Shundan qo‘rqdingmi? Biz-chi, 
biz go‘rda ekanmizmi? Kim u    yigit, Anvarmi, sog‘midi? Haddingizdan oshmang. Yana 
sog‘lar bormi? Xolidiy-polidiylarni-chi... — Asadbek gapni kalta qilib qo‘ya qoldi. 
Asadbek telefon go‘shagini joyiga qo‘ymay, ushlaganicha o‘yga toldi. «Kuyovning do‘sti 
ish bermasmikin», deb savoliga javob izladi. So‘ng bir qarorga kelib, Jamshidga qaradi: 
— Xolidiy tuzukroq olimmikin o‘zi? 
— Bilmadim. 
— Kim biladi? Deputatni top. 
Jamshid o‘rnidan turgan edi Asadbek qaytarib, telefon go‘shagini unga uzatdi: 
— Telefonda top. Hozir kerak. 
Deputatni topish oson bo‘lmadi. Topilgach, Asadbek salom-aliksiz savolga tutdi: 
— Xolidiyni taniysizmi, qanaqa olim u? 
— Xolidiymi, — deputat piching qildi: — Olim ekanmi? 
— Qanaqa olim deyapman? 

---

Shaytanat (1-kitob). Tohir Malik