Зиёвуддин Раҳим 2 бисмиллаҳир роҳМАНир роҳийм!

“Албатта, жиноятчи кимсалар 
(яъни, кофирлар)
жаҳаннам азобида мангу қолувчидирлар. 
Улардан енгиллатилмайди, улар 
(ўша азобда қолиб)
бутунлай ноумид бўлувчидирлар. Уларга Биз 
зулм қилмадик, лекин 
(ўзларига)
зулм қилувчи бўлишди. Улар 
(дўзах ходими бўлган фариштага)
: 
“Эй Молик, Парвардигоринг бизларга Ўз ҳукмини қилсин 
(деб)
нидо қилганларида у: “Сизлар 
(мана шу азобда мангу)
 турувчисизлар”, деди”
(“Зухруф” сураси, 77-оят).
Жаҳаннам аҳлига азоб бир лаҳзаям енгиллатилмайди. Улар ўша азоб ичида яхшиликдан, нажотдан 
ноумид ҳолда абадий қолиб кетишади. Аллоҳ уларга сабабсиз азоб бериб зулм қилгани йўқ. Балки куфр 
билан, гуноҳ-маъсият билан ўз жонларига жавр қилишди. 
Жаҳаннамда кофирларни азоблаш шиддатли тус олганида бунга чидай олмай овозлари борича 
қичқириб, жаҳаннам қўриқчиси Моликка: “Эй Молик, Раббинг жонимизни олсин, бу азоб-уқубатлардан 
қутулайлик!” деб нидо қилишади. Шунда Молик уларга: “Эй жаҳаннам аҳли, Аллоҳ сизларни йўқ қилиб 
юбормайди. Сизлар жаҳаннамда мангу қоласиз, қилмишингизга яраша жазо оласиз. Ундан чиқиб кетиш 
имкони йўқ”, деб жавоб беради... 
Аллоҳ таоло бизларни қабр азобидан, жаҳаннам азобидан сақласин, ҳақ йўлда бардавом бўлишни, 
Ўзининг розилигига эришишни насиб этсин! 
ЖАҲАННАМ АЗОБИ ҚАЙСИ АМАЛЛАР БИЛАН БЕКОР ҚИЛИНАДИ? 
Айрим амаллар сабаб жаҳаннам азоби бекор қилинади. Жумладан: 
1. Гуноҳдан тавба қилиш. 
2. Аллоҳга истиғфор айтиш. 
3. Савобли амаллар қилиш. 
4. Бошга тушадиган дунёвий мусибатлар, бало-офатлар, ғам-ташвиш. 
5. Қабр азоби. 
6. Мусулмонлар дуоси, айтган истиғфори. 
7. Ўлимдан кейин маййитга аталадиган садақаи жориялар. 
8. Қиёмат куни қўрқинчлари, шиддатлари. 
9. Шафоатчилар шафоати. 
10. Меҳрибон Аллоҳ таоло авф этиши. 
Қалбида заррача имони бор одам дўзахда абадий қолмайди. Ким “Лаа илааҳа иллаллоҳ” калимасини 
ихлос билан айтса, жаҳаннамда мангу қолиб кетмайди. Катта гуноҳлардан тавба қилмай, имон билан 
ўтганлар шафоатдан умидвордирлар.