Зиёвуддин Раҳим 2 бисмиллаҳир роҳМАНир роҳийм!

ЖАҲАННАМ ВАСФИ 
Жаннатийларга қандай ноз-неъматлар тайёрлаб қўйилганини билдик. Бу билан жаннатга кириш 
умиди янада кучайган бўлса, ажаб эмас. Шу билан бирга, жаҳаннам ҳақидаги оятларни эътибор билан 
ўқисак, у ерда қандай азоб-уқубатлар берилишидан вофиқ бўламиз. Натижада гуноҳлардан тийилишга, 
нафс йўриғига юриб кетмасликка интиламиз. 
Маълумки, жаннатийлар турли ноз-неъматлардан баҳраманд бўлгач, у ердан чиқишни хоҳламай 
қолишади. Дўзахийлар эса аксинча, ҳарчанд исташса ҳам, жаҳаннамдан чиқиб кета олишмайди. Бу 
ҳақида шундай дейилган: 
"--------------------------- Арабий матн --------------------------" 
“Фосиқ бўлган кимсалар борар жойлари эса дўзахдир. Ҳар қачон ундан чиқмоқчи бўлсалар, 
яна унга қайтариладилар. Уларга: “Ўзингиз ёлғон деган дўзах азобини тотинг”, дейилади”
(“Сажда” сураси, 20-оят). 
Аллоҳ таолога итоатсизлик қилган, У Зотга, пайғамбарларига куфр келтирган кимсалар борадиган 
жойи жаҳаннамдир. Улар дўзахда турфа азоблар тортишади. Агар жаҳаннамдан чиқмоқчи бўлишса, яна 
унга қайтарилишади. Уларга: “Дунёда жаҳаннам азобини инкор этардингиз. Ана энди ўша азобларни 
тотиб кўринг”, дейилади. 
Мана бу оятда жаҳаннам азобининг бир кўриниши келтирилган: 
"--------------------------- Арабий матн --------------------------" 
“Бизнинг оятларимизни инкор қилган кимсаларни, албатта, дўзахга киритамиз. Терилари 
куйиб битиши билан ҳақиқий азобни тотиб кўришлари учун ўрнига бошқа териларни 
алмаштирамиз. Албатта, Аллоҳ қудрат ва ҳикмат Эгасидир”
(“Нисо” сураси, 56-оят).
Аллоҳнинг оятларига ишонмаганлар қиёмат куни жаҳаннамга киритилади. Уларга дўзах олови 
тегиб, терилари куйиб-пишиб, оғриқни сезмайдиган бўлиб қолганида таналарига янги тери қопланади. 
Шунда азоб яна бошидан бошланади. Тери оловда жизғанак бўлиши билан бошқа терига 
алмаштирилаверади. Бу маълум муддат эмас, абадул абад давом этади. Жаҳаннамдаги азоб-
уқубатларнинг охири йўқ. 
Аллоҳ таоло шундай деган: 
"--------------------------- Арабий матн --------------------------"