Зиёвуддин Раҳим 2 бисмиллаҳир роҳМАНир роҳийм!

ёлғон дегувчи гумроҳлар, шак-шубҳасиз, 
(жаҳаннам ўртасида ўсадиган)
заққум 
дарахтидан егувчи, ундан қоринларингизни тўлдирувчидирсиз. Кейин унинг устига қайноқ сувдан 
ичувчи, 
(ичганда ҳам)
ташна-тўймас туяларга ўхшаб ичувчидирсиз”. Мана шу уларнинг ҳисоб 
кунидаги “зиёфат”ларидир! Энди сизлар 
(охиратда яна қайта яратишга Қодир эканимизни)
 
тасдиқламайсизларми?!”
(“Воқеа” сураси, 41-57-оятлар).
Чап томон эгалари номаи аъмоллари чап тарафдан берилади. Бу не кўргилик, қандай бахтсизлик? 
Улар дўзахда тинимсиз эсадиган, суякларни илма-тешик қилиб юборадиган қаттиқ шамол ичида 
қолишади, ўта қайноқ сувдан ичишади. Дўзахийлар қора, иссиқ, тутунли соя остида бўлишади. У соя 
ёқимли ҳам, салқин ҳам эмас, иссиқдан сақламайди. 
Улар нега жаҳаннамга тушишди? Қандай айблари бор эди? Улар куфрда, ширкда қаттиқ туриб 
олишганди, Аллоҳ қиёматда ўликларни қайта тирилтиришига ишонишмасди, “Суякларимиз чириб, 
тупроққа айланганидан кейин қайта тириламизми?! Аввал яшаб ўтган ота-болаларимиз ҳам 

---

85 
тириладими?!” деб истеҳзо билан сўрашарди. Эй Муҳаммад, уларга айтинг: “Аввалгилар ҳам, кейингилар 
ҳам маълум кунда бир ерга тўпланишади. Ундан кейин, эй, ҳидоят йўлини четлаб ўтган, Аллоҳни, илоҳий 
китобларни, пайғамбарларни ёлғон деган, қиёматда қайта тирилишга ишонмаган гумроҳлар, 
жаҳаннамдаги заққум дарахтидан қоринларингизни тўлдириб ейсиз. Кейин чанқайсиз. Шунда бошқа 
ичимлик топа олмай қайноқ сувдан ичасиз. Ичгандаям чанқоғи қонмайдиган туялардек ичасиз. Қанча 
ичсангиз ҳам тўймайсиз”, деб айтинг. Мана шу қайта тирилишни, ҳисоб-китобни инкон этганларнинг 
охиратдаги “зиёфат”идир! 
Бошқа ўринда дўзахийлар ҳолати, ялиниб-ёлворишлари қуйидагича келтирилган: 
"--------------------------- Арабий матн --------------------------"