Microsoft Word avlodlar dovoni ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
183
begimni makr-u hiyla bilan otasidan katta qariyaga nikohlab berarmidi?» degan fikr 
o‘tdi. 
* * * 
Shayx Gadoyi sadrlar suduri qilib tayinlangandan so‘ng barcha qozilarni yangiladi, 
masjidlarning vaqflarini ham sunniyparast ruhoniylardan tortib olib, o‘ziga yoqqan 
boshqa mazhabdagi shayx va ulamolarga bera boshladi. Shayx Ansoriy boshliq 
sunniyparastlar xuddi iniga cho‘p tiqilgan arilarday vijillab, shayx Gadoyiga qarshi 
qo‘zg‘aldilar. Ularga Bayramxondan norozi bo‘lib yurgan bek-u a’yonlar qo‘shildi. 
Akbar kimning gapiga ishonishini bilmay, intihosiz nizolardan to‘yib ketganda Dehliga, 
onasi va enagasi Mohim bibining yoniga borardi. Lekin Dehlida Bayramxonga dushman 
bo‘lib qolganlar Agradagidan ham ko‘p. Mohim enaganing inisi Shahobiddin Hamida 
begimning tavsiyasi bilan Dehli shahriga kutval qilib tayinlangan edi. Bu odam jiyani 
Adhamxon orqali Pirmuhammad atka bilan til biriktirgan, hammalari birlashib, 
Bayramxon bilan shayx Gadoyini yuksak lavozimlaridan chetlatish fikriga tushgan. Lekin 
Akbar ularning gapiga kirsa ichki urush boshlanishi va qon to‘kilishi mumkinligini biladi, 
o‘z atrofidagi beklardan hech biri bu ulkan davlatni Bayramxonchalik uddalab boshqara 
olmasligini sezadi. Shuning uchun u Dehlidagi ziddiyatlardan ham o‘zini chetga olib, 
yana Agraga qaytadi. Bundan bir oycha burun Akbar Agradagi Zarafshon bog‘ining 
tillakori shiyponida o‘ltirganida Pirmuhammad atka hovliqib keldi-yu: 
— Amirzodam, siz hokimiyatni o‘z ilkingizga olmog‘ingiz kerak! — dedi. — Agradagi 
Qilichxon Andijoniy, Kalpidagi Aliqulixon o‘zbeklar ham sizga sodiq. Shayx Ansoriy fatvo 
berishga tayyor. Ko‘pchilik din ahlining shayx Gadoyini ko‘rarga ko‘zi yo‘q. 
Bu gaplarga shiypon orqasidagi daraxtlar panasida turib go‘yo gullarning tagini chuqalab 
yumshatayotgan sersoqol bog‘bon zimdan quloq solmoqda edi. Kobulda Said Xalil 
qiltomoq bo‘lib o‘lib ketgandan so‘ng Komron bilan Bhakkarga qochgan Afzalbek shu edi. 
Komron Humoyun bilan yarashganda Afzalbek jazodan qochib, Panjobga keldi. 
Islomshoh xizmatiga o‘tish uchun o‘ziga Muborizxon degan afg‘oncha yangi nom qo‘ydi. 
Boburiylarga oid ko‘p sirlarni Islomshohga aytib berib, besh-olti yil uning xizmatida 
yurgan Afzalbek hokimiyat yana o‘zgarganda Bayramxon huzuriga keldi. 
Bayramxon uni avval Afzalbek bo‘lib yurgan paytlarida tanimas, birda-yarim ko‘rgan 
bo‘lsa ham unutib yuborgan edi. Muborizxon — Afzalbek — o‘zi ham yigirma yildan beri 
juda o‘zgarib ketgan, uzun mosh-guruch soqolli keksa odamga aylangan, lekin xufiyalik 
ishida mahorati yanada oshgan edi. Shuning uchun Bayramxon uni Zarafshon bog‘iga 
bog‘bon tayinlagan, ayni vaqtda, Akbarni yo‘ldan urmoqchi bo‘lgan bek-u a’yonlarning 
so‘zlaridan otaliqni ogoh qilib turuvchi xufiya qilib qo‘ygan edi. Muborizxon hozir 
qulog‘ini ding qilib, Akbarning javobini kutdi. 
— Otalig‘im bizga ko‘p yaxshiliklar qilgan, — dedi Akbar, — men uning yuziga oyoq 
qo‘yolmagaymen! 
— Ammo otalig‘ingiz sizga shuncha yomonliklar qilsa maylimi? Salima begim uning 
dargohida bebaxt... Najotni hamon sizdan kutmoqda! Dehlida otangizga ulkan maqbara 
qurmoqchi edingiz. Qurilish haligacha boshlangani yo‘q. Otalig‘ingiz kattaroq mablag‘ 
bermaydir! 
— Hatto shaxsiy xarajatlarimga ham pulni kam berib, meni juda qisib qo‘yganligi rost! — 
dedi Akbar alam bilan. 
— Ammo Bayramxon o‘zi hammadan boy! Qandahorday ulkan viloyat uning jogiri. Har 
yili lak-lak oltin tanga daromad olmoqda! Atrofiga shayx Gadoyi, Valibek, Shohquli 

---

Humoyun va Akbar – Avlodlar dovoni (roman). Pirimqul Qodirov