Ijobiy vaziyatni yanada mustahkamlovchi tarbiya usullari tarbiyalanuvchi va
tarbiyachi (ota-ona, o‘qituvchi, mas’ul shaxs)lar o‘rtasidagi munosabatning
yaxshilanishini ta’minlaydi. Bu turdagi tarbiya usullari sifatida tarbiyalanuvchi bilan
birgalikda ma’lum faoliyatni tashkil etish (o‘yinchoqlarni birga yig‘ishtirish, bolaga
uning uchun murakkab sanalgan ishni bajarishda ko‘maklashish, bolani
o‘ylantirayotgan muammolar bilan qiziqish, unga katta ishonch bildirib, muayyan
topshiriq berish kabilarni aytish mumkin. Bu jarayonda bolaning ko‘nglini
ko‘taradigan, unda o‘ziga nisbatan ishonchni hosil qildiradigan jumlalar (“Balli!”,
“Barakalla!”, “Yashavor!”, “Juda zo‘r! Menga senga ishongandim!”, “Bilaman, sen
buni uddalaysan!”, “O‘ylaymanki, bu sen uchun qiyin emas!”, “Bu ishni birgalikda
bajarishimizga nima deysan!” kabilar)ni ham qo‘llash maqsadga muvofiqdir.
Bola tomonidan biror-bir ishning muvaffaqiyatli bajarilgani uchun uni
rag‘batlantirish, mas., kichik yoshdagi bolalar uchun shirinliklar va o‘yinchoqlar,
o‘rta maktab yoshidagi bolalar uchun o‘quv qurollari yoki o‘yinchoqlar, katta
yoshdagi bolalar uchun qimmatbaho bo‘lmagan, ular yoqtirgan rangdagi, rusumdagi
kiyimlarni, qiziqarli kitoblarni, ularning qiziqishlaridan kelib chiqqan holda maishiy
buyumlar, sovg‘a qilish tarbiya jarayoni ishtirokchilari o‘rtasidagi samimiy
munosabatni yanada mustahkamlaydi. Bolalarda ijobiy his-tuyg‘ularni shakllanishiga
yordam beradi, ularni bundanda yaxshi bo‘lishga undaydi.
Salbiy vaziyatni yanada kuchaytiruvchi tarbiya usullari tarbiyalanuvchi va
tarbiyachilar o‘rtasidagi shunday ham yomon, salbiy munosabatni yanada
yomonlashtiradi. Bu kabi tarbiya usullari sirasida tarbiyalanuvchining salbiy
xatti-
harakatlari uchun unga koyish, do‘q-po‘pisa qilish, jazolash keng qo‘llaniladi.
Ko‘pchilik ota-onalar ijobiy va salbiy vaziyatlarni kuchaytiruvchi tarbiya usullaridan
ketma-ket foydalanadi.
Tarbiya usullarini samarali qo‘llashda eng muhimi – vaziyatni to‘g‘ri baholay
olish, bola holatini tushunishga harakat qilish sanaladi. Umuman, imkon qadar salbiy
vaziyatni yanada kuchaytiradigan tarbiya usularidan foydalanilmagan ma’qul.
Chunki, bu kabi usullar
bolani ota-ona, o‘qituvchilardan ko‘ngli sovishiga olib keladi.
Bordi-yu, bola salbiy harakatlarni sodir etganda ham unga o‘z xatolarini anglashga
imkon berish, ulardan to‘g‘ri xulosa chiqarib olishini ta’minlash pedagogik jihatdan
to‘g‘ri yondashish hisoblanadi.
Ayrim ota-onalar bolalarni tarbiyalashda salbiy vaziyatni kuchaytiruvchi tarbiya
usullarini qo‘llashda jazolovchi aniq bir vositalarni: xona burchagi, “jazolovchi stul”
yoki bola yolg‘iz qoldiriladigan (yo‘lakdagi yoki hovlidagi) joyni belgilab oladilar.
Bu yerda bola yolg‘iz qolib o‘z xatolari, kamchiliklari to‘g‘risida o‘ylab oladi. Jazo
“joyi”dan ozod qilingach, bola o‘z kamchiliklarini, salbiy xatti-harakatlarini
to‘g‘rilashga va’da beradi.
Yana bir boshqa guruhda ota-onalar esa bolaning salbiy xatti-harakatlari uchun
jazo maqsadida jarimalardan foydalanadi. Bolaning noto‘g‘ri xatti-harakatlari uchun
qo‘llaniladigan jarimalar – multfilmlarni ko‘rish, shirinliklarni iste’mol qilish,
kompyuter o‘yinlarini o‘ynamaslik uchun ta’qiq bo‘lishi mumkin.
Uchinchi turdagi tarbiya
usullari bola, tarbiyalanuvchini ishontiradigan suhbatlar
sanaladi. Ushbu usulni qo‘llash uchun tarbiyalanuvchilarning yoshlarini chegaralab
bo‘lmaydi, aksincha, bu kabi suhbatlar barcha yoshdagi balog‘atga yetmaganlar
Mehnat shaxsni tarbiyalashning eng ta’sirchan vositasidir. Zero, mehnat
yordamida shaxsda ma’naviy-axloqiy, estetik his-tuyg‘ular shakllantiriladi, bilim va
ishonch, e’tiqod, g‘oyalar hosil qilinadi, xarakter, iroda va boshqa sifatlar
tarbiyalanadi.
Do'stlaringiz bilan baham: