Виждон азоби. Амина Шанликўғли
www.ziyouz.com кутубхонаси
6
жамиятда яшаётганимиздан беҳабар эди. У кўп нарсаларни билмасди. Жамият бировга тамға
урдими, у жамоатдан узоқлаштирилади... Унинг онасига ҳам шундай ёмон тамға босилганди.
Шунинг учун ункига бормоқчи бўланимда онам:
- Уларникига бориб, ўша аёлбилан суҳбатлашсанг берган сутимга рози эмасман, - дедилар.
Билмассан жигарим... ҳатто онагнинг сен билан сўзлашишини истамаслар, ишон. Лекин мен
зинҳор улар билан ҳамфикр эмасман. Билардимки, сен айбсиз эдинг. Сен ишончга тўлиқ эдинг.
Сен исломий яшамоқни истардинг. Сени мендан бошқа тушунувчи йўқ эди. Сени тушунишни
истамайдиганлар кўп эди, жигарим мен улар ичида ёлғиз эдим. Эснинг айбсизлгингни қанча
айтсам ҳам мени тингламадилар, ишонмадилар менга.
- Унинг айби йўқ, гуноҳига қоласиз, - дедим. Яна нималар бўлди... Барибир ҳеч натижа
чиқмади. Ҳар қалай нима бўлганда ҳам сенга ишончим мустаҳкам ва адоқсиз эди. У ҳеч қачон
ўзгармайди, дердим. Шу ишонч шу фикрлар асосида илгарилашингни умид қилиб яшадим.
Орадан кечган бир йил ичда сен ўзлигингдан айирилмадинг. Юрагимни қарида эдинг, ишон,
жигарим... Ўзимнинг туғишганимдек эдинг, чунки ишончимиз ва эътиқодимиз бир эди. Қандат
қилиб сени ўйламай? Қандай қилиб сендан ажралишни ўйлай? Сен Ислом фойдаси учун шаҳс
бўлмоқчи эдинг. Доим сендан гўзал ҳабарлар кутардим... Бу умидвор кутишим аччиқ бир ҳабар
билан қалбимни яралади. Эшитдимки, овози бўғилган дугонанг ўрнига мактаб хўрига
қўшилибсан. Кейин эса рестаран қўшиқчисига айланибсан. Эркак дўстлаирнг сени бир -бир
табриклар экан... Доим сенга муҳлис эканликларни изҳор қилишар экан... Ваҳоланки, сен
менинг билишимча бундай ишни ўлим ҳисоблардинг. Асло лапар айтмасдинг... Бу ишларни
Исломдан ташқари деб билардинг... Энди уларни унутиб... ўзгардинг. Не қилай... кўзёшим,
фиғонимни ичга ютишдан бўлак не келарди?! Шундай қилмоқчиедингми жигарим? Сен билан
шундай бўлишни сўзлашармидик? Бундай ёмон ҳабар эшитишни ўрнига, ўлим ҳабарини
эшитсам бўлмасмиди? Исломдан ташқари чиқмасликка сўз берган эдинг-ку! Куфр ботқоқлари
ичра очилган Ислом Гули бўлмоқчи эдинг-ку. Ботқоқлик ичра минглаб қизларнинг ҳидоятига
сен васила бўлмоқчи эдинг. Исломни етказмоқчи эдинг. Нима қилиб қўйдинг? Не қилдинг?
Юрагимни қанчалар ёқдинг. Виждонимни нечоғлик зирқиратдинг. Сени қандай қилиб
йўқотдим? сўлишингга қандай қўл силтадим, қандай кўз юмдим? ботқоққа ботишингга қандай
рози бўлдим? ўйлаганим сайин эзиламан. Сенинг бу ҳолга тушишингга мен сабабчи бўлдим.
Ёрдам сораганингда қўлимда ҳеч нарса келмади. Ота - она, атроф жамият деб, сени бузилган
жамият қўлига ёлғиз ташлаб қўйдим. Кечир мени жигарим. Авф эт, синглим. Сенга ёрдам
этолмаганим, сенинг учунўз бурчимни бажаролмаганим учун авф қил. Сени, сен каби юзлаб
ёшларни ботқоққа ботирганимиз учун бизларни авф эт. Сени ҳимоя қилолмаганим учун
кечришингни сўрайман... Ва сизлар! Е, ўзидан ўзгани қутқармоқ жафосини чекмаган, уйларига
беркиниб олган мусулмонлар! Иславотҳона - тузоққа тушган ҳар бир қиз учун масъул
эканлигингизни унутманг!Ишончи эговлана-еговлана динидан узилган ҳар ёшнинг уволи
зиммангизга юкланишини англайсизми? Аллоҳни инкор қилиб, ота-онасига исёнкор бўлган,
Қуръонни топтаб Исломга куфр этувчи ҳар ёшга ҳар мусулмон жавобгар эмасми?!Аллоҳим!
Аслида бу бир мени эмас бутун жамиятни виждон азоби эмасми? Кечир мени синглим. Авф эт.
Ва сени сендан айирганларни... Сени сендан тортиб олганларни... Ва гулдай сўлдирганларни...
Мени ва бошқа қардошларингни кечир... Йўқса виждон азоби мени эзиб, парчалаб ташлайди...
Do'stlaringiz bilan baham: