O‘зbekiстон рeспublikaсi

IJRO HOKIMIYATI BOSHLIG‘I
–mamlakat miqyosida davlat boshqaruvi 
organlarining yuqori turuvchi rahbari hisoblanadi. Monarxiyaning barcha ko‘rinishlarida davlat 
boshlig‘i rasman monarx hisoblanadi. Parlamentar respublikalarda aslida amalda ijro 
hokimiyatining rahbari sifatida hukumat faoliyat olib boradi., prezidentlik respublialarida – 
prezident, parlamentar respublikalarda rasman Prezident, amalda esa hukumat rahbari,(mas., 
GFR da kansler) yarim prezidentlik respublikalarida – prezident, ba’zan esa rasman hukumat 
boshlig‘i. O‘zRda 
i.h.b.
O‘zbekiston Prezidenti. 
Ijro etuvchi hokimiyat boshlig‘i — umummilliy yoki mintaqaviy darajadagi davlat 
boshqaruv organlari yoki mahalliy boshqaruv organlarining yuqori lavozimdor rahbari. 
Umummilliy darajada ijro etuvchi hokimiyat boshlig‘i monarxiyaning barcha turlarida monarx 
(parlamentar monarxiyalarda haqiqatda hukumat boshlig‘i), prezidentlik respublikalarida — 
prezident, parlamentar respublikalarda — rasman prezident, aslida esa hukumat boshlig‘i, 
yarimprezidentlik respublikalarida — prezident (ba’zan raman – hukumat boshlig‘i) hisoblanadi. 
O‘zbekistonda O‘zbekiston Respublikasi Prezidenti ijro hokimiyati rahbari hisoblnadi.
IJTIMOIY DAVLAT 
- davlatning konstitutsiyaviy - huquqiy maqomiga tegishli tavsif 
(prinsip); inson va fuqaroning iqtisodiy va ijtimoiy huquq va erkinliklari hamda 
davlatning tegishli majburiyatlari konstitutsiyaviy yo‘l bilan kafolatlanadi. Ushbu xususiyat 
davlat jamiyatga xizmat qilishini va asossiz ijtimoiy tafovutlarga barham berish yoki ularni 
mumkin qadar kamaytirishga harakat qilishini nazarda tutadi. Davlatning ijtimoiy 
xususiyati birinchi marta 1949 y. GFRning Asosiy qonunida e’lon qilingan. O‘zbekiston 
Respublikasi Konstitutsiyasining 14 -moddasida, «Davlat o‘z faoliyatini inson va jamiyat 
farovonligini ko‘zlab, ijtimoiy adolat va qonuniylik prinsiplari asosida amalga oshiradi» deb 
belgilab qo‘yilgan. Ushbu umumiy qoidadan O‘zbekiston davlatining quyidagi konstitutsiyaviy 
burchlari kelib chiqadi: mehnat va odamlar sog‘lig‘ini muxofa za qilish, mehnatta haq 
to‘lashning kafolatlangan eng kam miqdorini belgilash, oila, onalik, otalik va bolalik, 
nogironlar va qariyalar davlat tomonidan qo‘llab - quvvatlanishini ta’minlash, ijtimoiy 
xizmatlar tizimini rivojlantirish, davlat pensiyalari, nafaqalar va ijtimoiy himoya qilishning 
boshqa kafolatlarini belgilash.