da o ig a n va jarohatlanganlam ing oh-vohlari
va faryodlari har
tomondan eshitilib turardi»1. Bosh qo‘mondon Alimqul shaxsiy
ibrat k o ‘rsatish uchun o ‘zini jang maydoniga otdi. Alimqulga
duch kelgan har bir dushman chavandozi omon qolmagan. Jang
avjiga chiqqan paytda bir o ‘q Alimqulning kindigi pastidan tegib,
u qattiq jarohatlanadi.
Guvohning yozishicha, Alimqul ot ustidan
yiqilayotganda otning bo‘ynidan mahkam tutib, o ‘zini yana ot ustiga
oldi va shu holda to ‘pxona oldiga borib, farmon berdi: «Toshkent
fuqarolari asta-sekin orqaga qaytib, o ‘zlarini
shahar ichiga olsinlar,
boshqa sarbozlar va mujohidlar esa urushni davom ettirsinlar».
Yana bir muarrix mulla Olim Mahmudhojaning hikoyasiga
qo‘ra, qipchoq va qirg‘izlaming b a ’zi boshliqlari nihoyatda xavf-
xatarli va taqdimi hal etuvchi damlarda ochiqdan-ochiq jang qilishdan
bosh tortgan: «Toshkentdan taxminan o ‘n ikki chaqirimlik Olchoq
mavzeiga yaqinlashganda mulla Alimqul k o ‘ribdurlarkim,
Rusiya
qo‘shini bir joyga jam bo ‘lib turubdur. Alaming muqobiliga mulla
Alimqul otliq merganlami piyoda qilib, to ‘pchi sarbozlami yoniga
qo‘yib, to ‘plami ro ‘baro‘ aylab, ikki taraf otishma boshlabdir. Har
ikki tarafning to ‘p-tufang otishidan va changu g ‘ubordan
urush
m a’rakasi qorong‘u b o iib , bir-birlarini ko‘rmaydug‘on darajaga
yetub, bu urushda Mulla Alimqul o ‘zi qo‘shinga bosh b o iib , goh
bul taraf, goh ul tarafdagi
askarlaming tepasiga borib, ko‘ngil so‘rab
turgan. Aksar qipchoq-qirgiziya sarkardalari qo‘shinlar bilan umshga
aralashmay mulla Alimqulga ko‘rinish aylab, tepa ustidan urushni
nazorat qilib tumbdurlar. Mulla Alimqul Yunusjon shig‘ovulni
yuborib aytibdurlarkim: «Bu qanday ahvol... xusumat va adovatning
vaqti emas, um sh tamom b o ig an d an keyin har nima k o ‘ngillaringizda
b o is a muddoan tab’ joyiga yetkazurman. Hammamiz ittifoqlashib
obro‘ olayluk, b o im a sa
mulku mamlakat, davlat q o id a n ketadur. Bu
so‘zlam i Yunusjon shig‘ovul yetkurgon holda alaming ichidan P o io d
q irg iz nom dag‘al odam qattiq va nodumst javob berib, Yunusjonni
qaytardi. Shul umsh asnosida mulla Alimqul suvora har qaysi qo‘shin
dastasida goh to ‘pchilar, goh piyoda mergan va otlug‘ askarlar oldiga
borib, har qaysilariga o ‘zi
amr berib turgan holda, biqinidan o ‘q
tegib otdin yiqildi. Darhol uni ot o ‘za olib, qo‘shinning nazariga sog‘
odamdek k o ‘rsatib, qo‘shinga darhol to ‘p va to ‘pxonalar ilan askar
Toshkent rafiga qaytsin, deb amr berildi».
Alimqulning yarador b o iib , safdan chiqishi mudofaachilarga
qattiq ta ’sir k o ‘rsatdi. Shunga qaramay ular o ‘z
kuch va irodalariga
1 Tarixi jadidai Toshkand, 5 10-bet.
100
www.ziyouz.com kutubxonasi
tayangan holda zambaraqdan dushmanga qarshi o ‘t ochib, so‘ng
kamay sadolari ostida hujumga o ‘tishdi. Dushman bilan yuzma-
yuz jang qilgan fidoyilar tartib bilan Salor arig‘i tomon chekinishdi.
Ammo mudofaachilaming ayrim guruhlari birin-ketin jang may-
donini tark eta boshladilar. Qipchoq-qirg‘iz va andijonliklar qo‘lga
tushgan o ‘ljalami olib Farg‘ona tomonga qarab y o i oldilar.
Do'stlaringiz bilan baham: