O‘zbekiston respublikasi oliy va o‘rta maxsus ta‘lim vazirligi qarshi davlat universitetining pedagogika instituti

O‘zingiz javobini biladigan savollar bering
Agar suhbatdoshingiz gapni chalg‘ituvchilardan bo‘lsa, uning nuqtai nazarini aniqlash yoki 
tasdiqlash maqsadida bir nechta savol bering. «St.Petersburg times» gazetasining muxbiri 
Sandra Tomson keltirgan misolga e’tibor bering: «Men Sankt-Peterburgning yaxt-klubi yangi 
a’zolarni qanday qabul qilgani haqida lavha tayyorlamoqchi bo‘ldim. Klubning barcha a’zolari 
oq tanlilardan iborat edi. Men ulardan «Sizlarda qora tanli a’zolar bormi?» deya so‘radim. Ular 

---

109 
kulib, noaniq tarzda: «Boshqa xususiy klublarda bo‘lganidek»,- deb javob berishdi. So‘ng men 
yana qitmirlik bilan, «Boshqa xususiy klublar qanaqa yo‘l tutishayotgan ekan?», deb so‘radim. 
Bu savollar axmoqona tuyulishi mumkin, ammo u so‘rashim muhim bo‘lgan savollardir. Bu 
shunchaki savol berish uchun emas, balki manba uchun, ya’ni shu odamning fikrini bilib olish 
va uni yetkazish uchun muhimdir. 
Agar savol bermasangiz, javob ololmaysiz
Ko‘pgina jurnalistlar bilimsiz bo‘lib ko‘rinishdan qo‘rqib, oddiy savollardan qochishadi, 
chiroyli va jimjimador savollar tuzishadi. Oddiy savollar orqali qiziq javoblar olish imkoniyati 
borligini bilganlarida esa vaqt o‘tgan bo‘ladi. Bu haqda ABC telekanalining sobiq 
teleboshlovchisi va shu kunlarda „Discovery” kanalida faoliyat ko‘rsatayotgan 65 yoshli 
mashhur jurnalist Ted Koppel shunday deydi: „Intervyu oladigan kishi o‘zini go‘lday, hech 
narsani bilmagandek tutishi kerak”. 
Jurnalist intervyu olishdan oldin „iqtisod to‘g‘risida hech narsa bilmaydigan yoki tashqi 
siyosatni sariq chaqaga olmaydigan yohud hech qachon siyosatga aralashmaydigan bir necha 
million kishi doimo topiladi”, degan taxminga asoslanishi kerak. Bularning hammasi o‘sha 
odamlarning tushunchalari va xabardorligi doirasidan tashqarida. Bu narsa ularni u qadar jalb 
etmaydi». Shuning uchun juda kam savol bergandan ko‘ra, ko‘p savol berish yaxshiroqdir.