طلب العلم فريضة على كل مسلم و مسلمة.
“Ilm talab qilmoq har bir musulmonga farzdir”.
Ilmga berilgan kishi qanchalik ko`p o`qisa, shunchalik kam bilishini his etadi, ilmsiz, johil kishilar esa aksincha, o`zlarini dono sanashadi.
Sahobalardan Anas ibn Molik r.a. Payg`ambarimizdan rivayat qilib bunday deydilar: “Ilm ko`tarilmog`i, jaholat zohir bo`lmog`I, ichkilik ichilib zino tarqalmog`i… qiyomat alomatlaridandir”. Abu Ya`lo Muslim rivoyatlari.
Qora bulutdek yopirilib kelib, yurtimizni mustamlaka qilgan dinsizlar hukumati davrida bu muborak hadisning naqadar haq ekanligi o`z isbotini topdi. Hozirgi kunda zamonamiz ulamolari zimmasida halqimizni imonu ma`rifat yo`lida boshlashdek muqaddas bir vazifa turibdi.
Ulug` zotlardan biri: “Olimlar zamona chiroqlaridir. Har bir olim zamonasining chirog`I bo`lib, o`sha zamondagi kishilar ularning nurlaridan foydalanadilar”, degan.
Ulamolarning bu xizmatining savobi Hasan Basriy r.a aytganlaridek, qiyomat kunida shahidlarning qoni bilan o`lchanadi. Ulamolar xalqimizni haq yo`liga boshlashda hormay – tolmay mehnat qilganlar.
Payg`ambarimiz s.a.v dan rivoyat qilgan hadisda “Olimning uyqusi ibodatdir…” deyilgan. Ulug` bobokalonimiz Alisher Navoiy rahmatullohi alayh ham olimlarning ulug`ligini quyidagi misralarda ta`rif etganlar:
Kim olim esa nuktada barhaq de oni,
Gar bazme tuzar behishti mutlaq de oni.
Har kimsagaki yo`q ilmi ahmaq de oni,
Majlisdaki, ilm o`lsa uchmah de oni.
Alloh taolo payg`ambarlarni xalq orasidan tanlab olganidek, ahli ilmlarni, ya`ni diniy ilmga munosib kishilarni ham xalq ichidan tanlab olgan. Payg`ambarlarga itoat qilish, ularning yo`llariga ergashish vojib bo`lganidek, ulamolarga ham itoat qilib, ularga ergashish lozim bo’ladi. Zero Payg’ambarimiz (s.a.v.): “Ulamolar payg’ambarlarning merosxo’rlaridir. Payg’ambarlar oltinu kumushini meros qoldirmadilar. Ular ilmni meros qilib qoldirdilar. Kimda-kim payg’ambarlar meros qilib qoldirgan ilmni olsa, ulug’ nasibani qo’lga kiritibdi’’,deganlar. Imom Buxoriy rivoyati.
Shuning uchun ham hadisda, yetti qavat osmon va yerdagi farishtalar, barcha ummonu dengizdagi baliqlar, xatto inidagi qumursqalar ham Allohdan olimning gunohini kechirishini so’raydi, deyilgan. (Imom Termiziy rivoyati).
Allohning o’zi tanlab olib, martabasini yuqori qilgan ulamolarni yoqtirmasdan, ularga dushmanchilik qilgan kimsalar, Allohni yoqtirmasdan unga qarshi dushmanchilik qilganlar qatorida bo`ladi. Zero, Alloh taolo hadisi qudsiyda: “Kimda-kim mening do`stimga dushmanchilik qilsa, batahqiq, Men unga qarshi urush e`lon qildim”, degan. Buxoriy rivoyati.
Demak, diniy olimga dushmanchilik qilgan kishi o`zi bilmagan holda Allohga dushmanchilik qilgan bo`ladi. Hech kim Allohga dushmanchilik qilib najot topa olgan emas. Shuning uchun ham Rosululloh s.a.v: “Avvalambor o`zing olim bo`l, olim bo`la olmasang tolibi ilm bo`l, unga ham imkoniyating bo`lmasa, ularni sevadigan bo`l. Ammo to`rtinchisi, ya`ni ularni yoqtirmaydigan bo`lma, unda halok bo`lasan”, deganlar.
Olim kishi qilgan ibodatini hech kimga bildirmay, maxfiy holda faqat Allohning roziligi uchun qilib ulug` savoblarga erishadi. Shuning uchun ham Rosululloh s.a.v: “Olimning uyqusi johilning ibodatidan yaxshiroqdir” deganlar.
Boshqa bir hadisda: “Kimki olimni ziyorat qilsa, go`yoki meni ziyorat qilibdi. Kimki olim bilan qo`l berib ko`rishsa, go`yoki men bilan qo`l berib ko`rishibdi. Kimki olim bilan majlis qursa, go`yoki men bilan majlis quribdi va kimki dunyoda men bilan majlis qursa, qiyomatda Alloh uni men bilan jannatda birga qiladi” deyilgan.
Alloh va uning Rosulini e`zozlagan, ulamolarning qadriga yetib, ularning duosini olgan kishi ikki dunyo saodatiga erishadi. Aksincha ularga dushmanchilik qilib, obro`sini to`kishga urinib, bo`xtonu tuxmatlar qilgan kimsalar o`zlarini yonib turgan cho`qqa tashlagan bo`lib, bu dunyoda xoru zorlikka uchrab, iymonsiz ketib oxiratda alamli azoblarga giriftor bo`lishi xavfi juda ham kattadir.
Ma`naviyat daraxtisan, Vatanim,
Ilmu hikmat, nur taxtisan Vatanim,
Jumla jahon senga qarab talpinar,
Avliyolar poytaxtisan Vatanim.
Do'stlaringiz bilan baham: |