Олабўжи романдан катта хикоя

Ултоннинг башарасида ган охирги питраларни шу одам олиб ташлаган, 
йўқ: олгач... 
 
...эсдалик қилиб берган. 
Ултон хиёл қўзғалиб қўйди. 
“Крупская”лик ўқитувчилар ҳам дўхтирнинг ўтиришини кутиб 
турган эканми... 
...Зокир Ўринов бошчилигида адоқдан жой ола бошлашди. 
Давранинг тўри – “П”нинг боши ҳамон бўш эди: у ер – Олатоғ 
улуғларининг жойи. Ултон бу ҳолга ҳайрон эмас – бунга-да кўниккан 
эди: райком котиблари иштирок этмайдиган базмлардаям давранинг 
тўри – маҳаллий арбобларники. 
...Гиламнинг нари четида сариқ атлас кўйлакли, фарқи 
ажратилган 
сочини 
гарданида 
юмалоқлаб 
қўйган 
Махфират 
Эгамқулова билан Одил миршаб пайдо бўлишди-ю, ҳар ёнда шивир-
шивир бошланди: кимдир бошини орқага буриб қаради, кимдир 
сурилди, кимнингдир юзида табассум яшнаб, кетди. 
– Зерикиб қолмадингларми? – деб бақирди котиба. – Ҳой, куёв 
тўра! Ҳозир... – сўнг елкаси оша Одил миршабга нимадир деганди, у 
турган еридан: 
– Хуррам! – деб чақирди. 
– Уф, – деди Баҳор энсаси қотиб. 
– Тентакка тел
18
 бер, қўлига бел бер, – деди Дунё. 
– Э! Ана-ку, ўзлари-ку! – деб ўрнидан чайқалиб турди Мунди. – 
Чапаклар! Бормисан, отарчи дўстим! “Соғиндим мен, соғиндинг-му?” 
Кимлардир қийқириб кулишди. 
Таглик микрофон қошига чиқиб келган Хуррам девона ҳамда 
унинг шериклари жамоатга хиёл таъзим қилишди-да, Одил миршабга 
18
Тезлаш, ҳовлиқтириш, “телба”нингўзига ҳам – “тел”. 

---

282 
кўз тикишди. У орқасига қараб турарди, бирдан бурилиб, дирижёр 
таёқчасини туширгандай қилди. Ва хонанда шерикларига кескин бош